Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
podkupiliteżpułkownikaDrake’a,oferując
mupokorzystnejcenieczęśćakcjiichspółki.Były
konduktorzainwestowałwSenecaOilaż200dolarów,
leczniemiałpowodówtegożałować.Latem1858roku
pojechałdoTitusville.Wysłanatamwcześniejekipa
próbującawykopaćszyb,zupełnienieradziłasobie
zosuwającymsięgruntem,coniweczyłowszelkipostęp
prac.
WgalicyjskiejBóbrceolejziemnyznajdowałsiętużpod
powierzchniąiŁukasiewiczniemusiałsięzbytniowysilać.
NatomiastwTitusvillenależałozrobićwykopogłębokości
conajmniejdwudziestudwóchmetrów.
Poprzeanalizowaniuproblemuemerytowanykonduktor
uznałzakonieczneopracowanienowejtechnologii,
nacowyprosiłodbankieraJamesaTownseda5tys.
dolarów.
SporoczasuzajęłoDrake’owiznalezienieisprowadzenie
doTitusvillesilnikaparowego,nadającegosię
donapędzaniadużegowiertła.Następniezlecił
miejscowemukowalowiWilliamowiSmithowi
przygotowaniewiertłanadługiejprowadnicyoraz
żeliwnychrur,wktórychowowiertłoiprowadnicabysię
znajdowały.Wtrakciewierceniarurymiałybyć
sukcesywniedołączanedosiebie,takbychronićszyb
przedosuwaniemsięziemiorazpracującewewnątrz
wiertło–tworząccośnapodobieństwowąskiejstudni.
Gdyzpoczątkiemsierpnia1859rokuwiertłoDrake’a
rozpoczęłopracę,jejefektywnośćmocnorozbawiła
gapiówzTitusville.Skomplikowanejmaszyneriiudawało
sięwciągudniawydrążyćniewięcejniżmetrszybu.
Niezrażonytymemerytowanykonduktortwardąręką
zarządzałswojąekipąipotrzechtygodniachpracy
zszybutrysnęłaropa.
3
