Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
27
Tekstwersji1Astarałemsięzawszeporównywaćzpozostałymiwersjami.
Wkażdymprzypisiepodajęzatemodpowiedniąadnotacjędoinnychwersji,
kierującsięprzytymdwiemazasadami.Jeślitekstinnejwersjijestidentycz-
ny(lubniemalidentyczny)zwersją1Aidodatkowomatakżeidentycznąnu-
merację,toniewyróżniałemtejwersjiosobnąadnotacjąwprzypisach,tym
samymnumeracjawersji1Aodpowiadatakżenumeracjiwersji1CiAdditio-
nesMagnae.Jeślijednaktekstyróżniąsięodsiebie,towtedyzawszeprzyta-
czamtakitekst,podającprzytymjegopełnąnumerację.Pojawiasięjeszcze
innyprzypadek,mianowiciewkilkumiejscachnumeracjawersji1Aniejest
zgodnazwersjami1CiAdditionesMagnae,choćtekstjestidentyczny.Wta-
kiejsytuacjizawszepodajęnumeracjęwersji.
OsobnyproblemstanowiodniesieniedoedycjikrytycznejPrologu.Jakjuż
zaznaczyłem,analizętekstuProloguoparłemnakrytycznymwydaniuRodle-
ra,chociażpozajegoopracowaniemistniejąjeszczeinne.Ichwartośćjednak
wstosunkudowersjiRodlerawydajesięmniejsza.Rodlerdokonujenaj-
pełniejszejimożnachybazałożyć,żeostatecznejedycjikrytycznejtekstu,
korzystazsolidnejbazyzachowanychrękopisów.Zarazemuwzględniado-
tychczasowebadanianadPrologiem,zatemjegoustaleniazdecydowanie
brzmiąprzekonująco.PozostajejeszczewersjaReportatio1Awydanaprzez
WolteraiByczkowa.WgruncierzeczyreprezentujeonatekstProloguwedług
Rodlera,choćwprowadzainnąnumerację.Wzwiązkuztym,żeodstępstwa
odustaleńRodleraniesąduże,abynieobciążaćitakjużmocnorozbudowa-
nychprzypisów,wprowadzająckolejnynowy,praktyczniezdublowanyele-
ment,zrezygnowałemzodniesieniadotejwersji,choćobszerniekorzy-
stałemzcennychprzypisówzawartychwtejpracy.
Jakwspomniałem,PrologzReportationiedoczekałsięjeszczeosobnego
opracowania.Niepoświęconomutakżezbytwieleuwagiwpracachanali-
zującychszczegółowezagadnieniaSzkotowejmyśli,zwłaszczawprzypadku
zagadnieńdotyczącychstatusuteologii.Ztegopowoduwpodjętejprzeze
mniepracypojawiłsięproblemodniesieniadotakzwanejliteraturyse-
kundarnejijejcytowania.ŚwiadomiezrezygnowałemzzestawieniaPrologu
zReportatiozpozostałymiprologamizOrdinatioizLectura.Myślę,żejest
totematnaosobnąpublikację,awarunkiemjejpodjęciajestwstępneopraco-
waniewszystkichprologów.PrologizarównowOrdinatio,jakiwLecturado-
czekałysięjużsolidnychopracowań,sądostatecznieprzebadanepodwzglę-
demedytorskimiproblemowym65.Natematzagadnieńtamprzedstawionych
powstałowieleobszernychiwyczerpującychpozycji,dlategomożnaprzyjąć,
żeobaprologisąwliteraturzedobrzeopracowane.WprzypadkuReportatio
65PełneopracowanieProloguzOrdinatiowrazzprzekłademcałegotekstujestdziełemH.A.
Kropa.Pracataukazałasięwjęzykuniderlandzkim(holenderskim):H.A.Krop:Destatusvande
theologievolgensJohannesDunsScotus.Deverhoudingtussentheologieenmetafysica.Amsterdam
1987.Tekstprzekładupoprzedzonyjestobszernymwstępemautora,wktórymodwołujesięrównież
doProloguzReportatioParisiensis.WwielumiejscachkorzystamzustaleńKropa.
