Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
Wprzypadkuterapeutówpracaznieletnimipacjentamidotkniętymiryzykiemsa-
mobójczym,obciążenieodpowiedzialnościązaichbezpieczeństwoi/lubprzeżywanie
znimikolejnychkryzysówmogąskutkowaćzespołemwypaleniazawodowego.Wie-
dzaotakichkonsekwencjachzobowiązujekierującychplacówkamipsychiatrycznymido
podjęciaspecjalistycznychinterwencji.Jednązpodstawowychzasadpracyznieletnią
osobązagrożonąsamobójstwemjestdzieleniesięodpowiedzialnościąiudzielaniesobie
wzajemnieodpowiedniegowsparciawzespoleterapeutycznym.
Od1960roku,kiedypowstałoMiędzynarodoweStowarzyszenieZapobieganiaSamo-
bójstwom(InternationalAssociationforSuicidePrevention,IASP),cyklicznieodby-
wająsiękongresyświatowe(XXVIIwSztokholmiew2013r.)ieuropejskiesympozja
(XVESSSBwTalliniew2014r.),naktórychprofesjonaliściiwolontariuszemogąpogłę-
biaćwiedzęnatematzagadnieńzwiązanychzprewencjąsamobójstw.Przełomowym
doświadczeniemdlamniejakopoczątkującegosuicydologa(bezsystemowegowsparcia
wdziałaniachprewencyjnych)byłakonfrontacjazeświatowymiinicjatywamiwzakresie
zapobieganiasamobójstwomnaświecie(ESSSB,Genewa,2001r.).Poziomzaangażo-
waniawładzpaństwowych,szerokierozumienieodpowiedzialnościpaństwazapolity-
kęprozdrowotnąorazzaangażowaniewielusłużbiwolontariuszynarzeczwspierania
ludziwkryzysachsamobójczychbudziłynadziejenazmianyichęćdziałania.Kieru-
jącsięhasłemUNoSuicide”
,światowejsławysuicydolodzykładliszczególnynaciskna
ewaluacjewdrażanychstrategiiwzakresietrzechpoziomówproflaktykisamobójstw:
specyfcznym–diagnozyileczeniaosóbpopróbachsamobójczych;niespecyfcznym
–rozwiązywaniasytuacjikryzysowych;promowaniarozwojuświadomościspołecznej
dotyczącejzdrowiapsychicznego.
Następnymważnymdoświadczeniemwkontekścierozumieniawspółczesnejsuicydolo-
giibyłaprezentowanaprzezuczestnikówkolejnychkonferencjizmianapodejścia,która
wskazywałatakżenawymiarefektywnościprogramówzapobieganiasamobójstwom.
NośnewtreśćokazałosięprzesłanieUmałekrokiczyniąwielkiezmiany”–conależyro-
zumiećtak,żenawetnieprofesjonalnainterwencjawolontariusza(np.wformiezabawy
zdziećminaulicy,którewkatastrofestraciłybliskich)możemiećogromneznaczenie
dlaichrozwojuipoczuciasensudalszegożycia.
Wstatystykachnieodnotowujesięzachowańsamobójczychdzieciponiżej5.rokuży-
cia.Wynikatom.in.zichniedojrzałościpoznawczej.Immłodszedziecko,tymzreguły
prostsza,bardziejdostępnametodatargnięciasięnażycie.Takżeprzyczynyzachowań
samobójczychsązróżnicowanepodwzględemwieku.Przedokresemdojrzewaniaduży
wpływmająrelacjerodzinne,aumłodzieży–konfliktyrówieśnicze,ponadtozwiekiem
rośnierozpowszechnienieniektórychzaburzeńpsychicznych,wtymdepresji.
Wpiśmiennictwiesuicydologicznymdotyczącymokresudojrzewaniaczęśćautorów
nierozstrzygaointencjisamobójczejwprzypadkuzamierzonegosamouszkadzania
VII
