Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rzecznikprasowy–czylikto?
niezależnieodsiebie–utrudniająwykonywanieobowiązków
przedstawicielomczwartejwładzy.Itoznacznie.Matomiej-
scem.in.wtychorganizacjach,gdzierzecznikmazazadanie
konsultowaniezprzełożonymiwszelkichwypowiedzidlapra-
sy(nawettychdotyczącychsprawbanalnych,oczywistych,po-
wszechnieznanych).Wówczaspozyskanieprostejinformacji
(nawzmiankęwgazecie)możepotrwaćikilkagodzin,ato,
pracującychpodpresjączasu,dziennikarzymocnoirytuje.Na
dodatekczęstorzecznikdomagasię–ozgrozo–żebydzien-
nikarzeprzesłalimudoDautoryzacji”fragmenttekstu,który
danejsprawydotyczyiuwzględniaprzesłanąwiadomość.
Codozakresuobowiązkówrzecznikówprasowychbar-
dzoistotnejest,czyprzełożonychcemiećjedyniepracownika,
którybędzieprzekazywałmediominformacjenazasadzieDży-
wejstronyinternetowej”lubDautomatycznejsekretarki”,czy
teżraczejchodzimuoczłowieka,którywspółpracujączme-
diami,będziedziałałplanowoizmierzałdostworzeniaokre-
ślonegoobrazupodmiotu,wykształceniaodpowiednichopi-
niionim,inicjowaniazainteresowaniamediówiaktywnego
działanianarzeczpoprawyiumocnieniajegoobrazuwoczach
społeczeństwa.Tylkoplanowedziałanie(awięczatwierdzo-
naprzezkierownictwoorganizacjiświadomaiprofesjonalna
politykainformacyjna)maszansęodnieśćzamierzonyefekt
(Giedrojć2004:139–140).ZdaniemBarbaryRozwadowskiej,
rzecznikprasowyniemożeograniczaćsiędorolibuforaczy
zaporybroniącejdostępudziennikarzydokierownictwa.Au-
torkaubolewateż,żewpraktycemamynajczęściejdoczy-
nieniazsytuacją,wktórejrzecznikprasowyuaktywniasię
dopierowchwiliwystąpieniakryzysu(Rozwadowska2002:
309).Głosytewpisująsięczytelniewdyskusjęnatematran-
23
