Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Szesnastowiecznypoetaimitujewłaściwieogólnąstrukturęepitala-
miumKatullusa,podziałnaswegorodzajustrofy,jakipowstajewwyni-
kuwprowadzeniapowtarzającegosięrefrenu,orazsamschematowych
zwrotek,którenierzadkomieszcząwsobieporównanie,naprzykładnie-
zamężnejpannydokwiaturosnącegowzamkniętymogrodziealbodo
zaniedbanejwinorośli.Wgdańskimepitalamiumpozadwiemapierw-
szymizwrotkamipoświęconymigwieździewieczornej,pozostałeczte-
ryzbudowanesąwłaśnienazasadzieporównawczej.Poetazestawiaza-
temmałżonkówzFebemiCyntią(stanowiąonidlasiebienawzajemtaką
samąozdobęjaksłońceiksiężycdlanieba),potemprzyrównujezwiązek
małżeńskidopachnącegoamaraku,cnoty,jakiedodająblaskudziew-
czynie,dozłotejsukniizłotejbiżuteriinaszyiiwłosach,bywostatniej
zwrotceporównaćrolęmężczyznywmałżeństwiezkierownicząfunkcją
duszywludzkimciele.
PieśńlirycznaAglai,awłaściwieśpiewanyprzeznią,apotempowta-
rzanyprzezjejsiostryrefrenskutkujewramachświataprzedstawionego
epifaniąHymena,któryzjawiasię-zgodniezantycznątradycją-wwień-
cunagłowieizpochodniąwdłoni(k.A5v.):
IamqueHymenaeusadestcinctusdemorecorona
EffulgensqueoculosEoisiderisinstar.
Iamtaedamquatit.[ł]
OpojawieniusięweselnegobóstwainformujewłaśnieAglaja,ona
teżzauważapomyślnyznakdlanowychmałżonkówodJowiszawpostaci
orłanadlatującegozlewejstrony28,najejdwukrotnyapelsiostryzaprze-
stająśpiewać(k.A5v.:BDesiniteoHymenaeeHymengeminaresorores”).
Wzakończeniucałegoutworupoetapowracanachwilędoepickiejnarra-
cji.Informuje,żeHymennakazałodpocząćmałżonkom,zamknąłdrzwi
komnatyweselnej,poczymwdomunastałagłębokacisza.
Epickąodmianęepitalamiumczymożeraczejepicko-panegirycz-
nąstanowiAulaeumGratiarumHenrykaMollera.Tenobszerny,liczący
974wersy,poematnapisanyzostałnacześćkrólewskichnowożeńców-
JanaksięciaFinlandii(1537-1592),późniejszegokrólaSzwecji(od1569r.),
iKatarzynyJagiellonki(1526-1583).Oboktradycyjnejnarracjiwtrzeciej
osobieMollerzastosowałtunarracjępierwszoosobową,przemawiającwe
własnymimieniuzarównonapoczątku,jakinakońcuutworu(wepilogu
zwracasiędogłównychbohaterówdzieła-parymłodejikrólaZygmunta
28URzymianzabardziejpomyślnyuchodziłznakwłaśniezlewejstrony,takżegrzmot
(por.np.Aen.II692-694),uGrekówbyłoodwrotnie.
27
