Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Idobrzeciwygląda–potwierdziłPawianskinieniem
głowy.–Pokazałosięsłoneczko,więcrośnie.
–Cośjakprzebiśnieg?
–Aha.Tylkowiększeimaowoce.Uważaj!Nierzuć
naniącienia,bozmarnieje.
Obajświeżoprzybylichłopcybylitakzafascynowani,
żenieprzyszłoimnawetnamyśl,abyzapytać,skądPa-
wianczerpietakścisłedanenatematmiejscowejflory.
Wskupieniuobserwowalibłyskawicznywzrostroślinyni-
czymnaprzyśpieszonymfilmie.Kiełekwzbiłsięnakilka-
naściecentymetrówwgórę,lekkimiwychyleniami
koniuszkabadającprzestrzeń,zgrubiałnapalec,nabrał
intensywniejszejbarwy.Śniegwokółłodyżkizacząłtop-
nieć,nadotworemdrżałamgiełkaoparu.Roślinawciąż
pięłasiękuniebu,kusłońcu,wyginającsięniecoiprostu-
jąc,jakbywogromnymtrudzie.Gdysięgnęłachłopcom
dokolan,wzdłużłodygiodwierzchołkadonasadyna-
brzmiałyguzkijasnychniby-pączków,aniedługopotem,
kiedywybujałanadobrymetr,narośle–terazwielkiejak
piłeczkipingpongowe–eksplodowałyseriącichychtrza-
sków,odsłaniająclśniący,ciemnoczerwonymiąższ.
Wmroźnympowietrzurozszedłsięsłodki,odurzający,
uwodzicielskizapach,odktóregowszystkimzakręciłosię
wgłowach.
–Tobybyłonatyle.–Pawianwydłubałmiękkiewnę-
trzeowocuzszeleszczącejosłonki,wcałościwsadził
doustizesmakowitymmlaśnięciemprzełknąłsok.–Czę-
stujciesię,panowie,bozachwilęwszystkozamarznie.
–Niezaszkodzinam?–Karotenskubnąłodrobinę
miąższu,powąchał,dotknąłjęzykiem.
–Wykluczone.Owocesąpyszneipożywne,inaczejnikt
byichniezjadł,abeztegotaroślinaniemożesięrozsiewać.
35
