Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2
.
rA
=
1
−
p
e
rP
=
1
+
p
e
OrbitysztucznychsatelitówZiemi
runkuruchusatelity,międzykierunkiemwęzławstępującegoakierunkiem
perygeum(00≤ω≤3600).
Kolejnedwaparametry:dużapółośorbitya(majoraxis)orazmimośród
g(eccentricity)określająkształtirozmiarorbity.Definiowanesąonetakjak
dlaelipsywmatematyce.OdległośćodśrodkasiłygrawitacjidoapogeumrA,
dlaelipsyopisanejwzorem(2.20),możnawyznaczyćzzależności
(2.32)
adoperygeumrPzzależności
(2.33)
Zzależności(2.24)możnawyznaczyćparametrogniskowyorbityp
p
=
a
(
1
−
e
2
)
(2.34)
Podstawiając(2.32)i(2.33)do(2.34),uzyskujemyodpowiedniodalszeza-
leżnościsłużącedoobliczeniawysokościapogeumiperygeum
rA
=
p
(
1
+
e
)
rP
=
p
(
1
−
e
)
Mimośródorbitye,któryjeststosunkiemc/a,możnawyliczyćzewzoru
e
=
a
c
=
r
r
A
A
−
+
r
r
P
P
(2.35)
(2.36)
(2.37)
Ostatnim,szóstymelementemorbityjestczastpokreślającymomentprzej-
ściasatelityprzezperygeum.Parametrtenłączypołożenieorbitywprzestrzeni
zpołożeniemsatelitynaorbicie.
2.3.Kształtorbity
2.3.
Kształtorbity
Przekształcajączależność(2.22)dlachwiliczasowejt=t0,wktórej
Θ
V
0
=0
°
(cos
Θ
V
0=
1
)
,otrzymujemy
e
=
r
0
µ
V
0
2
−
1
(2.38)
Jakwcześniejwspomniano,orbitasatelitymożebyćjednązkrzywychstoż-
kowych.Jejkształtbędziezależećodpoczątkowejwartościprędkościsatelity
V0orazpromieniar0.Możliweprzypadkiprzedstawionowtabeli2.1.
42
