Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Czyonodbierzepaniązlotniska?–Pytaniebrunetkiwyrwało
Nikkizzadumy.
Zerknęłanazegarekiskinęłagłową,czującdreszczpodniecenia.
Odliczałatygodnie,dniigodzinydojegopowrotu.Terazzaczęła
odliczaćminuty.Dolądowaniapozostałoichdwadzieścia.
Pokolejnychdziesięciuznajdziesięwstrefiebagażowej,gdzieobiecał
naniączekać.Jakośniedokońcasięzgrali:TylerwróciłdoNashville
trzydniwcześniej,czyliwmomencie,kiedyNikkiprzebywała
wHoustonnaszkoleniu.Dobrąstronąowejsytuacjibyłozpewnością
to,żeTylermógłpoświęcićcałąuwagęswojemusynkowiLiamowi,
któregotakdawnoniewidział.Nikkiusychałaztęsknoty.Zanimi
dwoma.
–Apani?–spytała,gotowazmienićtemat.–Jedziepani
dorodziny?
–No,tojestdopierodługahistoria!–Roześmiałasiętamta,
przedrzeźniającNikki.–PrzezdługiczasmieszkałamwNashville,
apotemprzeniosłamsiędoHoustonzpowodupewnegofaceta.Teraz
lecęzobaczyćsięzestarymiznajomymi,aprzyokazjizałatwićparę
interesów.–Zerknęłanamężczyznęsiedzącegoobok,którynadalspał
i,siłąrzeczy,niezwracałnanienajmniejszejuwagi.–Panizwiązek
wydajesiębardzoromantyczny.Tenmój...hmmm...jestdość
burzliwy.
Nikkiniedokońcawiedziała,jakmatorozumieć.Agresywny
partner?Zdradzającymąż?
–Borelacjedamsko-męskiebywająskomplikowane–powiedziała
ostrożnie.Tyleroświadczyłcoprawda,żeichwłasnyzwiązekniemusi
byćskomplikowany,aleniedokońcamuwierzyła.
–Jednarzeczwkażdymrazieogromniemniecieszy–ciągnęła
dziewczyna.–Uwielbiammuzykęcountry.Kiedyjestemwmieście,
zawszeidęnajakiśkoncert.
Nikkiuśmiechnęłasię.Tapogawędkasprawiałajejprzyjemność
–zwłaszczaodmomentu,kiedyporzuciłytematTylera.
–Mójbratjestmuzykiem,choćniezbytznanym.Odczasu
doczasuchadzamdoknajp,żebygoposłuchać.
Samolotemznowuzatrzęsło.
–Niewiem,jakdługotozniosę.–Twarzrozmówczynipobladła
