Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
niejestażtakietrudne.
Zaczynampowoli,alepochwiliniecoprzyspieszam.
Przezpierwszepięćminutmodlęsię,żebyniewyzionąć
ducha,iprzeklinamsamąsiebiezatotalnybrakkondycji.
Towszystkoprzezzeszłorocznąprzeprowadzkęnaparter!
Kiedymieszkaliśmynaczwartympiętrze,przynajmniej
niedostawałamtakszybkozadyszki.
–Wszystkookej?Żyjesz?
UśmiechamsiędoKaroliny,alenicniemówię.Mój
oddechdopierosięuspokajaiwolęmuwtymprocesie
nieprzeszkadzać.
–Muszękupićsobiejakieśmodniejszeciuchy,żeby
citutajwstydunieprzynosić–mówiękilkaminutpóźniej.
–Przestań!Każdynosito,wczymmuwygodnie.Patrz
natamtądziewczynę.
Podążamzajejspojrzeniem.Ładnabrunetka,widać,
żeregularniećwiczy.Manasobiedośćzwyczajnydres
ifaktycznieodstajeprzeztowyglądemodwiększości
obecnychtukobiet.Istnarewiamodyipokazmłodych,
seksownychciał…Wszystkoobcisłe–wmoimodczuciu
niecozbytkuse–iraczejkolorowe.Atadziewczyna
manasobieszary,zupełnieniepozornydresik.
–Jakktośchcesięporządniespocić,topodobnodobrze
grubiejsięubrać–wyjaśniaKarolina.
–Todlaczegoniekazałaśmiwkładaćdresu?
–Totwójpierwszyraz,lepiejżebyśsięzbytnionie
zgrzała.Apozatymtentwójdres…–Przewracaoczami.
Wytykamostentacyjniejęzyk,alemuszęwsumie
przyznaćjejrację.Domowy,powyciąganydresbyłby
gorszyniżmójluźnawyT-shirt,wktórymwyglądamjak
uczennicanazajęciachWF-uwlatach
dziewięćdziesiątych.
–Pierwszyrazunas?
Odwracamsięgwałtowniewstronęobcego,męskiego
głosu.Cośmistrzykawszyiiwmyślachpanikuję,żejuż
nigdyjejniewyprostuję.Zostanęnazawszezgłową
