Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.WPunktwyjścia”
IngeStrauchiBarbaraMeier,szwajcarskiebadaczkiodlatzajmu-
jącesięsnami,wpierwszymrozdzialeksiążkisumującejwyniki
icheksperymentalnychbadańdajątakąotodefinicjęsnów:WSny
sązjawiskamicodziennymiikażdywie,czymjestsen”.Talapi-
darnaformuła,przypominającasłynnądefinicjękonia,niewyni-
kaznaukowejniefrasobliwościautorek,leczzwyjątkowozłożonej
naturysnów.Niesposóbwszakzaprzeczyćdalszemuciągowiwy-
woduStrauchiMeier:
WNapytanie,jakokreślićsny,trudnojednakżeodpowiedzieć.
Definicjasnujestprostaiklarownatylkowtedy,jeślizadowalanas
obserwacja,żechodziodoświadczeniezachodzącewtedy,gdyśpi-
my.Tadefinicjaodnosisiędofizjologicznegostanu,wktórymna-
wiedzająnassny,niemówijednaknicostrukturzeanionaturze
marzeńsennych.Owieletrudniejzdefiniowaćsenwodniesieniu
dojegotreściijakości,ponieważzjawiskapodobnedosnuzacho-
dząnietylkowczasie,gdyśpimy.Sennajawie,dlaprzykładu,to
doświadczeniejakościowozbliżonedosnu.Takjakwyobrażenia
najawiemogąmiećcharaktersnu,takteżpodczassnuzdarzają
siętrzeźwemyśliniezdradzającecechkojarzonychzazwyczajzma-
rzeniemsennym”1.
Wartododać,żenikomujakdotądnieudałosięzdefiniowaćsnu
wpełnizadowalająco.Niezamierzamzatempodejmowaćjakich-
kolwiekpróbnatympolu.Przeciwnie,pragnęnieustannieekspo-
nowaćzawiłościsennejnatury,atrudnościdefinicyjnewykorzy-
stywaćwpenetrowaniuzjawiskgranicznychimiejscwspólnych.
Żeb
yjeprzedstawić,muszęsięprzyjrzećproblemowipodmiotuwe
śnieinajawie,wzajemnymrelacjomsnuipamięci,snuiwyobraź-
ni,wreszciesnuijegoliterackiejrelacji.
Śniące„ja”
PonieważtakzwanyWdyskurstożsamościowy”toczysięwdzi-
siejszejhumanistycenanajwyższychobrotach,niemapotrzeby
