Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Jacksonazapracęzdziedzinypatologiiporównawczejpt.„Wpływ
cechwstecznychnapowstawaniepewnychchorób”.Członek-
korespondentszwedzkiegoTowarzystwaPatologicznego.Autor
„Kilkukaprysówatawizmu”(TheLancet,1882),„Czyidziemy
naprzód?”(JournalofPsychology,marzec1883).Lekarzurzędowy
gmin:Grimpen,ThorsleyiHigh-Barrow.
–Okółkułowieckimaniwzmianki–rzekłHolmes
zdrwiącymuśmiechem–alejestlekarzemwiejskim,jak
tosprytniewywnioskowałeś.Zdajemisię,żemoje
wywodysiępotwierdzają.Codoprzymiotników
dotyczącychnaszegodoktora,powiedziałem,jeślisięnie
mylę:miły,skromnyiroztargniony.Wiem
zdoświadczenia,żepodarunkiotrzymujenatymświecie
tylkoczłowiekmiły,jedynieskromnyczłowiekrezygnuje
zkarierylondyńskiejiosiedlasięnawsi,atylko
roztargnionyzostawiacilaskęzamiastbiletuwizytowego
pogodzinnymwyczekiwaniuwtwoimpokoju.
–Apies?
–Pieszwyklenosiłlaskęswojegopana.Ponieważjest
ciężka,piestrzymałjąmocnowśrodku;śladyjegokłów
sąwyraźniewidoczne.Wskazująone,moimzdaniem,
żeszczękajestzadużanateriera,azamałanabuldoga.
Tomoże...takdolicha,tojestspaniel!
MówiąctoHolmeschodziłpopokoju,agdyzatrzymał
sięprzyoknie,wgłosiejegonaglezabrzmiałataka
stanowczość,żespojrzałemnaniegozdumiony.
–Mójdrogi,skądtapewność?
–Stądpoprostu,żewidzętegopsaunaszychdrzwi
wejściowych,aotodzwonijegopan.Nieodchodź,proszę
cię,Watsonie.Toprzecieżtwójkolegapofachuitwoja
obecnośćmożemisiębardzoprzydać.Otodramatyczna
