Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Interesującyjestkoncentrycznyibardziejswobodny
schemat,wedługktóregoIgnacyzLoyoliwswoich
Ćwiczeniachduchowych
(1548),wnumerze297–pod
tytułem:
Otym,cosięwydarzyłonakrzyżu
–rozdziela
siedemostatnichsłówJezusa,umieszczającwcentrum
tegoswoistego„siedmioramiennegoświecznika”
pragnienieChrystusarozumianemetaforyczniejakochęć
zbawieniacałejludzkości.Otoschematzaproponowany
przezśw.Ignacego:
Nakrzyżuwypowiedziałsiedemsłów:
modliłsięzatych,którzyGoukrzyżowali;
przebaczyłzłoczyńcy;
poleciłśw.JanaswojejMatceiMatkęswojąśw.Janowi;
powiedziałwielkimgłosem:
Pragnę
–idanoMuwinozoctem;
powiedziałteż,żejestopuszczony;
powiedział:
Wykonałosię
;
powiedział:
Ojcze,wręceTwojepowierzamduchamego
3.
Jezusnakrzyżuprzekazujeniejakoswójduchowy
testament,bardziejpowściągliwywsłowach,alemający
mocrównąnajobszerniejszejmowiezOstatniejWieczerzy
przekazanejprzezczwartąEwangelię(J13–17).Niejest
więcprawdąto,comówisłynnyafroamerykański
wykonawca
spirituals
:„Przybiligodokrzyżainie
wyszeptałnisłowa…”,choćwtychsłowachśpiewu
pełnegoduchachodzioJegopójścienaukrzyżowaniebez
narzekań,niczymmesjańskiSługaPańskiopiewanyprzez
Izajasza:„Dręczonogo,leczsampozwoliłsięgnębić,
nawetnieotworzyłustswoich.Jakbaraneknarzeź
prowadzony,jakowcaniemawobecstrzygącychją,tak
