Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wpędziłobymnietylkowkłopoty.Pojawiłybysiępytania,
wątpliwościipodejrzenia,ktośzarazpokusiłbysięostwierdzenie,
żesumieniezaczynamniedręczyć,żenapewnomiałemztymcoś
wspólnego...
Zbytdobrzeznamżycie.
Wiem,jakjest.
Ćwierć
wieku
później,
dokładnie
w
rocznicę
pochówku,
podreptałemwrógspacerniaka,spojrzałemnaziemiępomiędzy
moimistopamiiszepnąłempodnosem:
-Witaj,starydruhu!Mamnadzieję,żeniechowaszdomnieurazy,
atwekościniechspoczywająwpokoju.Bywaj!Dozobaczeniana
drugimświecie!
5września1939rokutonaprawdęjednaznielicznychdat,
którawypaliłasięwhistoriimojegożycianiczymparszywe,
bolesnepiętno.Oddałbymwszystko,żebytenprzeklętydzień
nigdysięniezdarzył.Popierwszepoznałem,jakietouczucie,
kiedyobłędjestnawyciągnięcieręki.Podrugietendzieństałsię
dlamniepoczątkiemnowegożycia,którewmiaręupływuczasu
ukazałominajpodlejszeobliczaludzkiejnatury.Potrzecie
zrozumiałem,żeniekiedyoistnieniuczłowiekadecydujektoś,kto
maniepodzielnąwładzę.Ipoczwarteprzekonałemsięnawłasnej
skórze,żeprzeszłośćjestnajwiększymwrogiemteraźniejszości.
IIwojnęświatowąprzeżyłemnawięziennychkorytarzachi
opowiemwamorzeczywistości,któratoczyłasięzdalaod
frontowychokopów.Tunieeksplodowałybombyipociski.Tunie
stałynaprzeciwsiebiedwiewrogiearmie,gotoweruszyćwbójna
śmierćiżycie.Tuniebyłozgliszczyigruzów.Wmurach
wronieckiegowięzieniatoczyłasięinnawojna.Wojnao
przetrwaniezawszelkącenę,zawyrzeczeniesięczłowieczeństwa,
wojnaokromkęchleba,łykwodyikątdospania.Tuzacierałysię
wszelkiegranice,znikałyideały,wszędzieczaiłasięzdrada,a
bohaterowieginęliokrutnąipowolnąśmiercią.
33
