Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
fronciewalcząjedni,jakzginęlidrudzy.Gdzieniegdzie
widaćbyłorękęcenzora,któryskrzętniewymazywał
jakieśnazwiskolubnazwęmiasta.CiotkaLotte
martwiłasięoniego,oddawnaniemiałaodniego
wieści,bałasię,żecośzłegomusięstało.Jakżemarny
byłbywówczasjejlos,przecieżmiałajużtylkojego.
NieustającowierzyławFührerainiewątpiła
wzwycięstwo.Tymczasemrobiłanadrutachdla
więźniów.NadawcądrugiegolistubyłaGerda,
narzeczonażołnierza.Onateżpracowałanachwałę
Rzeszy.Pełniłapomocniczefunkcjewwojskach
lądowych.Dołączyłazdjęciewmundurze,wczapce
wciśniętejnablondwłosy,ztwarząrozjaśnionąwielkim
uśmiechem.RoktemuwysłanojądoKrakowa,
doGeneralnejGuberni,gdziemiałapełnićfunkcję
łączniczki.Rzadkopisałalisty.Niemogłainformować,
czymzajmowałasięnacodzień.Tobyłozabronione.
Niepisałatakżeouczuciachanioichwspólnej
przyszłości:cenzurazabraniała,toźledziałało
namorależołnierzy.Zadowalałasięwięcpisaniem
oogromiepracydowykonania,onowychprzyjaźniach,
otrudnościachzzaopatrzeniem.Kreśliłaogólnikialbo
poprawnewyznaniapolitycznejwiary.Wierzyła
wprzyszłość,jakązapewniWielkaRzesza,gdytylko
zakończysięwojna.
Dokładniezasześćmiesięcycododniamłodyżołnierz
polegniewzdłużdrogiledwiezacienionejkłosami
zboża,któregojużżadenchłopniezbierze.Zasześć
miesięcywbłotnymrowiebędziekonałodkuli
rosyjskiegopartyzantawdługichmęczarniach
ipoczuciubeznadziei.Aleniemógłjeszczetego
wiedzieć.Tymczasembyłomugorąco,byłwyczerpany,
rozpaczliwiepotrzebowałsięnapić,choćalkohol
bardziejgootępiał,niżgasiłpragnienie.Schowałlisty
dokieszeni,wstałidołączyłdokolegówdyskutujących
wpodgrupach.Przerwabyłajakzawszekrótka,
należałowracaćdociężarówkiikarabinów
maszynowych.Zająłpozycję.
