Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Noahroz​łą​czyłsię,wsu​nąłkomórkędokie​szeniipod​biegłdonas.
–Wszystkookej?–zapytałam.„Błagam,niechonnie
madziewczyny”.Gdybymiał,oznaczałobyto,żezachowywałsięjak
ostatnidupek.Ciągleprzecieżzesobąflirtowaliśmyiwymienialiśmy
SMS-y.
–Tak,pewnie–odpowiedziałiswobodniezarzuciłmirękę
naramiona.Tobyłprzyjacielskigest,aleitaksprawił,żecałasię
wśrodkurozpłynęłam.Imogenprzewróciłaoczamiiodwróciłasię
odnas.Mia​łamgdzieś,cosobiemyśli.
Podeszliśmydostołudogry.Noahciąglemnieobejmował,aChris
pusz​czałdomnieoczka.Nienarze​ka​łam.