Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1.
–Takdalejbyćniemoże!
Zklububrydżowegowróciłbardzowzburzonymąż.Niepowiedziałnawetdobry
wieczór.StajewprzeświciedoprzykuchennegokątaBogny,międzyregałem,dzielącym
pomieszczenie,aścianą.
Atemucosięstało–przegrałmecz–Boże,akuratdzisiajmusiałzjawićsiętak
wcześnie–jakiewcześnie–dochodzipółnoc–niechajnademnąniewisi–niechidziedo
siebie–dlaczegotkwiwprzejściu–
–Cosięstało?–odruchowopytaBogna,chociażwie.Przeważnietosamo.Tylko
pretensje,nigdykonkretne,nigdydotykającesedna,wybuchająpozorniezróżnychprzyczyn.
Układjestniezdrowy.Oddawna.Żyjąoboksiebie,wswoimdziwodomu.Wyczekują.
NacoczekaBogna?Jużnanic.Czujesięstara.Roztrwoniłażycie.Wymieniłanaspokój,
któregoniema,inamieszkanie,właściwiekątwkuchni,odgrodzonymeblościanką.Jeden
pokójnależydomęża,drugidocórki.Cosięrozumiesamoprzezsię.Ulkamusimieć
warunkidożyciainauki.Mążmusimiećwarunkidoswojegobrydżaiodpoczynkupodniu
pracy.
Odkądpękłakruchanićporozumienia,ustałaczułośćnocy,mążpozostałwichpokoju.
Niejegowina.Mążwidzizerwanieintymnychwięziwkategoriachprzestępstwaikary.
Bognazniszczyławspólnotę,niechwięcponosikonsekwencjeswojegoczynu.Itakuważa
siebiezabardzoszlachetnego,tolerującnienormalnyukład.Oczywiście,gdybyniedobro
dziecka!
Alezpokojunieruszysięnawetdladobradziecka.JednakzajęcieprzezBognękątaw
kuchni,taknaturalnie,jakbynieistniałainnakonfiguracja,przyjąłznieskrywanąurazą.
Bognaówpodziałuważazaoczywisty,jedyniemożliwyimimowszystkoczujesięwinna.
NacoczekamążBogny?
NamiłośćBogny,kochająjeszcze?Jegozachowanieotymnieświadczy.
Jakdługomożnazabiegaćocoś,czegonigdyniebyło,niemainiebędzie?Jednojest
niezmienneionotymwie.WsprawachważnychmożnanaBognęliczyć.Bognawie,w
sprawachważnychmożnanamężaliczyć.Wzajemnewsparcietodużo,zwłaszczakiedysię
niemaniczegowzamian.Wpewiensposóbsąsobiepotrzebni.Żadnamiłość.
Miłośćjestbezinteresowna.Lojalnośćstanowitrwałyelementmiłości.No,więcjest
element,tylkoniemareszty,zwłaszczawspólnegożyciaaniwprzenośni,anidosłownie.
Pozatymważnemomentytrafiająsię,chwałaBogu,niezbytczęsto,apowszedniewydarzenia
toczącodziennie,osiadająjakmułnaichzwiązku-nie-związku.Więconiwszystko,co
drażliwe,splątaneibolące,opakowująwslogan:dladobradziecka!Topozwalaniemyśleć,
niezastanawiaćsięimiećosobiedobremniemanie.
–CoznowuzaaferazKociarą?–denerwujesięmąż.
Bogna,zamkniętawsobiejakmałż,wciążprzeżywaniedawnezdarzenie.
–Niemalokatorkispodczterdziestego?–tłustykurdupelbezpłciiwiekuprzyczaiłsię
poniżejpodestu.Dozorca.
WłaśnieBognazdążyłazatrzasnąćdrzwitegomieszkania.Odwróciłasięgwałtownie,
zaskoczonajegoobecnością.Niesłyszała,gdynadszedł,chociażdobiegłszczękwindyz
piętrawyżej.Widoczniestamtądskradałsięposchodach.
–Niemajej?–nieustępował.
–Niema–Bognaschowałakluczedokieszeni.
–Mogęmiećbrykęnasobotę.Pojedziemzamiasto,odpoczniem,zabawimsię.
Bognę,zajętąsobąisłuchającąbylezbyć,trochęzdziwiło,żeodziesiątejwieczorem
podcudzymidrzwiamidozorcazwierzasięjejzeswoichprojektówrekreacyjnych.Bognaz
mężemmieszkajątutajodkilkulat,aledotychczasjejkontaktyzdozorcąniewyszłypoza
2
