Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
któreanistałeniewspółżyjązesobą,aniteż,zdrugiej
strony,niesącałkiemobce;2.Wspólnekorzystanie
zpożywienialubprzynajmniejzjednegoźródła
pożywienia;3.Śpiew,taniec(ruchrytmiczny),bębnienie,
zabawa;4.Miejscezebrań,któreniestanowi«domu»
żadnejzgrup”.2Ztegolapidarnegoopisunajbardziejdla
nasinteresującyjestpunktmówiącyowspólnejzabawie,
tańcu,bębnieniuiśpiewaniu.Tojestwłaśnie
ówwidowiskowyelementzdarzenianoszącegocharakter
wspólnegoświętowania.Powiedzmyonimniecowięcej.
„Szympansyrobiązmokrejglinyrodzajbębnaiczekają,
ażglinawyschnie.Potemzbierająsięnocąwwielkiej
liczbieizaczynasiękarnawał.Kilkamałpbębni
gwałtowniewsuchąglinę,aresztawyprawiadzikie
igroteskoweskoki.Niektórewydająprzeciągłe,wibrujące
odgłosy,jakgdybypróbowałyśpiewać(…),takazabawa
trwaprzezcałegodziny.”3Takwięcwdziejachświatajuż
gdzieśwzamierzchłejprzeszłościpojawiłysięnanaszym
globiemiejsca,wktórychodbywałysiępierwotne
widowiska.Właśniewidowiska–aniobrzędy,aniteatr.
Człowiek,wrazztworzonąprzezsiebiekulturą,
wyznaczałtakiemiejscaszczególne,przeznaczonedla
wspólnegoświętowania,aprzytymtakżedlakreowania
zdarzeńwidowiskowych.Miejscateodpowiadały
wnajogólniejszymzarysiecechom,które
scharakteryzowałSchechnerwodniesieniudo„karnawału
szympansów”.Byłtowięcterenneutralny,naktórym
spotykałysięgrupyniewspółżyjącezesobą,aleteż
isobienieobce.Wmiejscachtychdochodziło
dowspólnegospożywaniapokarmuoraztworzeniaform
widowiskowych,awięctańczenia,grania
nainstrumentachmuzycznych,recytowanialub
śpiewania.Wgruncierzeczycechyteodnaleźćmożna
wewszystkichmodelachświętowania.Zarówno
wspołecznościachzbieracko-łowieckich,pasterskich,
rolniczych,jakindustrialnych.Opisówtakichspotkań
świątecznychwrazztowarzyszącąimoprawą
widowiskowąznaliteraturaetnologicznabardzowiele.
Owaoprawawidowiskowaokreślanabywazwyklewłaśnie
