Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp.Interpunkcjapolska
lubnie,możemywybraćtenlubinnyznak).Otoinneprzykładytakiej
fakultatywności:
Wnaszychmiastachwidzimyzbytdużobruduleżącegonaulicylubkoło
śmietników.
Wnaszychmiastachwidzimyzbytdużobrudu,leżącegonaulicylubkoło
śmietników.
Wprzyszłymwiekupowinniśmyżyćwygodniej.Tojednakniejestcałkowicie
pewne.
Wprzyszłymwiekupowinniśmyżyćwygodniej;tojednakniejestcałkowicie
pewne.
Wprzyszłymwiekupowinniśmyżyćwygodniej,tojednakniejestcałkowicie
pewne.
COSTAWIAMYNAKOŃCUWYPOWIEDZENIA?
Nakońcuwypowiedzenia(tj.zdanialubrównoważnikazdania)pojawiają
sięwjęzykupolskimczteryznakiinterpunkcyjne:kropka,znakwykrzyk-
nienia,znakzapytania,wielokropek(lubkombinacjetychznaków).
Kropka
Najczęściejoczywiściestawiamykropkę.Stoionazregułynakońcuzdań
pojedynczychoznajmujących,zdańzłożonych;równieżwwypowie-
dzeniachzłożonychzzaimkamikto,jak,co,kiedyitp.,którewinnych
konstrukcjachtworząpytania:
Czytamtęksiążkęzzainteresowaniem.
Wiemy,żewakacjeiurloptonajprzyjemniejszyokreswroku.
Mamapytała,kiedywreszciezabierzemysiędonauki.
Właśniedowiadujemysię,costawiaćnakońcutakiegozdania.
Znakwykrzyknienia
Znakwykrzyknienia(wykrzyknik)wskazujenasilnezabarwienieuczu-
ciowewypowiedzi,któramaczęstocharakterzdecydowanegorozkazu,
życzenia,okrzykualbozawołania:
Zacznijnatychmiastodrabiaćlekcje!
Pożyczyłbyśmiwkońcutęciekawąpłytę!
Jakidziświatr!
Dosyć!Dosyć!Dosyćtego!!
XIV
