Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
solistkę.W1946kierownikiembaletuzostałStanisławMiszczyk,którywystawiłpierwszypeł-
nospektaklowybaletpowojnienascenachpolskich–PanaTwardowskiegoLudomiraRóżyc-
kiego(1948).BalettenzaprezentowanorównieżuczestnikomŚwiatowegoKongresuIntelektu-
alistówwObroniePokojuweWrocławiuw1948,narodzimejzaśsceniepowracałwielokrotnie
wnowychinscenizacjach.PotrzechsezonachfunkcjękierownikaprzejąłJerzyKapliński,który
przeszedłtuzPoznaniawrazgrupąuznanychtancerzyitancerektamtejszejsceny,wtymOlgą
SawickąiBarbarąBittnerówną.Kolejnepremierybaletowewlatach40.tom.in.Swantewit
(m.in.zudziałemWitoldaBorkowskiego,1949),Rapsod(zBittnerówną,1950),ZłotaKaczka
(zSawicką,1951),Coppélia(choreogr.Kapliński,zBittnerówną,1949),FontannaBachczysaraju
(choreogr.JerzyGogół,zBittnerównąiSawicką,premierapolska1951),tenostatnispektakl
cieszyłsięwyjątkowympowodzeniemizostałzaprezentowany147razy.Po1954wystawiano
takżeformęoper-montaży,czyliskróconychwersjidzieł,wtymbaletowych(m.in.Nakwaterun-
kuStanisławaMoniuszki),abymócjezaprezentowaćnascenachwmniejszychmiejscowościach.
W1955zespółbaletowyliczył47osób,aletrudnobyłoutrzymaćnajwiększesławy,któreprzeszły
nascenywarszawskąipoznańską.W1960kierownikiembaletuzostałZbigniewKorycki,który
odmłodziłzespół,wprowadziłtakżenowe,awangardowepozycjebaletowe:Królewskiegobłazna
TomaszaKiesewettera(choreogr.HenrykTomaszewski,1958),Trzybalety–wieczórdomuz.
George’aGershwina,Maurice’aRavelaiManueladeFalli(1965),PawiaidziewczynęTadeusza
Szeligowskiego(choreogr.ZygmuntPatkowski,1962),atakżeklasykę–Dziadkadoorzechów,
Jeziorołabędzie,Esmeraldę,RomeaiJulię,FontannęBachczysaraju(wchoreogr.Koryckiego),Cu-
downegomandaryna;dozespołubaletowegodołączyłJerzyMakarowski.Naszczególnewspar-
ciebaletmógłliczyćpodczasdyrekcjiNapoleonaSiessa,którydoceniałzarównoklasykę,jak
inowoczesność,dowspółpracyzaśpozyskałHenrykaKonwińskiego(zdobyłuznanieukładami
choreograficznymiwoperachm.in.NocWalpurgii,Aida).Funkcjękierownikabaletuwlatach70.
sprawowałaBarbaraKasprowicz,którawprowadziła,wewłasnychopracowaniachchoreograficz-
nych,Giselle(1971),DonKichota(1973)iJeziorołabędzie(1975)orazStworzenieświataAndrieja
Pietrowa(choreogr.Konwiński,polskaprapremiera1974).PoniejbaletemkierowałKonwiński
(1974–1979),od1981choreografetatowy,któryzrealizowałtutajkilkadziesiątbaletóworazoper.
SwojekierownictworozpocząłwieczoremzłożonymzSymfoniig-mollWolfgangaAmadeusa
Mozarta,SiedmiugrzechówgłównychKurtaWeilaorazWgórę–wdółWojciechaKilara(1975).
Wlatach1978–1981kierownikiembaletubyłaMartaBochenek,którazrealizowaławówczas
PeerGyntaEdvardaGriega(1978).Wtymczasiewspółpracęzzespołembaletupodjęłatakże
NinaGriszyna,wystawiającm.in.KorsarzaAdolphe’aAdama(1979).Zespółbaletowyliczył
wówczas44–46osób,wieleznichbyłowychowankamibytomskiejszkołybaletowej.Wsezo-
nie1979l1980zespółbaletuponiósłznacznestratyosobowe,alegościnniewystępowalim.in.
RenataSmukała,MariaKijak,ZdzisławĆwioro,TadeuszMatacz.W1983Konwińskiwystawił
HarnasiówSzymanowskiego.W1986pozyskanodowspółpracyiwzmocnieniaskładubaletu
zespółSilvaRerumMarianaŻaka,któryzrealizowałturównieżwieczórdomuz.Krzysztofa
Pendereckiego,GustavaHolstaiKilara.Sezon1988l1989byłwyjątkowotrudnypodwzglę-
demfinansowym,takżezewzględunazmianyustrojowe.Wlatach90.ponowniezmniejszyła
sięliczbaartystówbaletudo25,ajegokierownikiemzostałaOlgaKozimala-Kliś,byłasolistka
zespołu,którapełniłatęfunkcjęwlatach1990–2017.Wtymokresiewystawianogłówniere-
pertuarklasyczny(PanTwardowski,Coppélia,CzarStraussa,Dziadekdoorzechów),premiery
zaśrealizowanebyłyzależnieodmożliwościobsadowychifinansowych,przeciętniejednawse-
zonie,głównieprzywspółpracyKonwińskiego.OrganizowanotakżeGalęBaletowązudziałem
solistówTeatruWielkiegowWarszawie(tradycjacorocznejGalizokazjiMiędzynarodowego
72
BAleToperyśląskiejWByTomiu
