Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
DniaTańca,łączącejbaletitaniecwspółczesny,przetrwaładodziś).W2000pożarzniszczył
częśćbudynkuOperyŚląskiej,wtymsalębaletową.W2015,RokuMoniuszkiorazna70-lecie
Opery,wznowionom.in.baletNakwaterunku(choreogr.Konwiński).Od2017kierownikiem
baletujestGrzegorzPajdzik,zespółliczyobecnie30osób,arepertuarobejmujezarównopozycje
klasyczne(DonKichot,Dziadekdoorzechów,KrólewnaŚnieżka),jakiwspółczesne(Szeherezada/
Medea,2018,choreogr.RobertBondara;Requiemd-mollMozarta,choreogr.JacekTyski,2021;
poświęconyhistoriipowstańśląskichspektaklSólziemiczarnej,domuz.m.in.HenrykaMikoła
-
jaGóreckiegoiKilara,wchoreogr.ireż.ArturaŻymełki,2021).ZbaletemOperyŚląskiejwspół-
pracowalitakżechoreografowie:JaninaNiesobska,JarosławŚwitała,Maciej(Maćko)Prusak.
Bibliografia:Skocza,M.,Od„PanaTwardowskiego…”BaletwOperzeŚląskiej,[w:]Pół
wiekuOperyŚląskiej1945–2000,red.T.Kijonka,Bytom2021.
JoannaSzymajda
BaletOperyWrocławskiej
działawstrukturzeOperyWrocławskiejodjejpoczątków(tj.od1945,wówczasjakoTeatrMiejski),
wpierwszychlatachwystępowałprzedewszystkimwewstawkachoperowych(wzmacnianytakże
zespołamiZiziHalamyiWeliLam).Początkowospektaklebaletowemiałycharakterkameralny,
częstopojawiałysięwramachwieczorubaletowo-operowegobądźseriietiudbaletowych,np.:Zkra-
kowiakiemdoWrocławia(1946),wieczórchoreografiiZygmuntaPatkowskiego:Wieszczkalalek,Di-
vertissement,Szeherezada(1948),Pawidziewczyna(1949)–wktórymwystąpiłHenrykTomaszewski,
NakwaterunkuStanisławaMoniuszki(1952).Pierwszympełnospektaklowymwieczorembaletowym
byłPanTwardowski(1953,116spektakli)wchoreogr.Patkowskiego(ówcześniekier.baletu),ana-
stępnietegożFontannaBachczysaraju(1954,168spektakli)iRaymonda(1955).Kolejnymkierowni-
kiembaletuiautoremwiększościchoreografiibyłJerzyGogół(m.in.Kopciuszek,1959;Giselle,1959;
RomeoiJulia,1960).W1961DafnisiChloéMaurice’aRavelaorazPietruszkęIgoraStrawińskiego
zrealizowałTomaszewski.Wlatach60.wrepertuarzebaletudominowałaklasyka,wystawionoJezioro
łabędzie(1961),PanaTwardowskiego(1962),Coppélię(1964)wchoreogr.StanisławaMiszczyka,ale
pojawiłasiętakżepropozycjanowegobaletu–Joannad’ArcNikołajaPiejki,wchoreogr.WitoldaBor-
kowskiego(1963),orazspektakledladzieciPinokio(choreogr.MaksymilianMróz,1964),Porwanie
wTiutiurlistanie(choreogr.KlaraKmittoiMróz).Wkolejnychsezonachzrealizowanom.in.tryptyk
baletowyOczarowanieAugustynaBlochawchoreogr.Tomaszewskiego,połączonyzHarnasiamioraz
WeselemwOjcowiewchoreogr.EugeniuszaPaplińskiego(1969),StarąbaśńWładysławaŻeleńskiego
wchoreogr.Mroza(1969)orazwspółczesnąpropozycjęBoléraMaurice’aRavelaiBłękitnejrapsodii
George’aGershwina(choreogr.MikołajKopiński,1971).W1971swojąpierwsząpremierę–Rzeźby
mistrzaPiotraRomualdaTwardowskiego–zrealizowałaTeresaKujawa,którazwiązałasięnakilka-
naścielatzzespołemwrocławskim.Tworzyłatunietylkoautorskiechoreografie,takiejakWieczór
hiszpańskizbaletamiManueladeFalli(1972),AdLibitumKazimierzaSerockiegoiPoloniaIgnacego
Paderewskiego(1978),MiłośćOrfeuszaiMedeaJuliuszaŁuciuka(1980),HarnasieiMityKarolaSzy-
manowskiego(1982),aletakżeopracowywałabaletyklasyczne(m.in.Spartakus,Coppélia,Kopciuszek),
choreografiedooper(PorgyiBess)ioperetek(Orfeuszwpiekle).Ztegookresunależytakżewyróżnić
inscenizacjęHannyChojnackiejPeerGynt(1986).Wlatach70.i80.zzespołemwspółpracowalitakże
HenrykSawicki,EugeniaJerszowa,KatarzynaSołowiowa,LiborVaculík,WłodzimierzTraczewski,
WitoldGruca,LiaRotbaum,BarbaraBittnerówna.
BAleToperyWrocłAWskiej
73
