Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przyczepiłysiędojegobluzki.Nagleobojepoczuli
konsternacjęiwstyd.
–Wybaczcienamtenkawał–zacząłchłopak.
–Faktyczniegłupipomysłprzyszedłnamdogłowy.
Nojuż!Niegniewajciesię!Bawimysiędalej.–Seweryn
sięgnąłpowcześniejupuszczonąbutelkępiwa
iwyciągnąłjąwgórę.–Zakoniecstudiówinoweżycie!
–zaintonował,wznosząctoast.
Pokilkuminutachniktznasjużniepamiętałotym
dramatycznymincydencie.Imprezarozkręciłasię
nanowoizapowiadałasięcałonocnabiba
nanajwyższympoziomie.
–JakcisięukładazKrzyśkiem?–Uchwyciłemkątem
ucha,jakElizazagadnęłaAnetę,którawłaśnieprzyniosła
zdomukolejnąporcjęsałatkiwdużej,czerwonejmisce.
Taczujniespojrzałanakoleżankę,węszącpodstęp
wtympytaniu,alezachwilęuśmiechnęłasięszeroko.
–Idealnie–odpowiedziała.–Myślę,żetojestten
jedyny,nacałeżycie.
–Oooo.–Elizatrochęsięzdziwiła,atrochęszczerze
ucieszyła.–Notogratulacje!Pobierzeciesię?
–Nopewnietak...–Anetaskromniespuściławzrok.
–Musimytylkouzbieraćtrochękasy.Wiesz,weseledużo
kosztuje.Ijeszczemamydospłaceniakredytzastudia...
Noitrzebagdzieśzamieszkać.Atosąniemałe
pieniądze.–Dziewczynawestchnęłaciężko.
Jejrozmówczynizezrozumieniempokiwałagłową.
–Tak,wiem,wszystkodrożeje–stwierdziłatylko.
–Jazkoleiniewiem,kiedyspotkamkogośnaprawdę
interesującego...
Elizaniezdążyładokończyćzdania,bowpewnym
momenciewszyscy,stojącwokółogniska,ryknęliśmy
