Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
978-83-7688-501-8
30
RozdziałI
rozczarowaniem,towciążniemagwarancji,żestantenudasięutrzymać,bowiem
żyjemywczasachprymatuetykizmiany,wedlektórejzmiana,takżewżyciu
prywatnym,jestpożądana-wciążnanowoposzukujemyczegoślepszegoiporów-
nujemynaszerelacjezpotencjalnymi,corównieżprzyczyniasiędobrakupoczucia
bezpieczeństwairosnącegopoczucianiepewności(tamże:112).
BeckiBeck-Gernsheimzwracająrównieżuwagęnatrwającyprocesracjo-
nalizacjisferyintymności,któryutożsamiajązestopniowymprzekształcaniem
sięrodzinyizwiązkówromantycznychwsprawniezarządzaneprzedsiębiorstwa
iporzuceniemromantyzmu(tamże:206-210).OdGiddensaróżniichtakżepo-
dejściedokwestiiwolnościiautonomiijednostki.Ichzdaniempozorniewolne
jednostkowewyborysąwistociebardzosilniewarunkowaneprzezszeregczyn-
nikówstrukturalnych,takichjakwarunkiekonomiczne,awszczególnościrynek
pracy:pozycjęnarynkupracy,osiąganezarobkiczyczasprzeznaczanynapracę.
Oilezatem,dlaGiddensa,autonomia,refleksyjnyindywidualizmiprojektowanie
własnejtożsamościtonajważniejszeelementywspółczesnychrelacjimiędzyludz-
kich,któreumożliwiająpojawieniesięmiłościwspółbieżnejitworzenieczystych
relacji,otyledlaBeckaiBeck-Gernsheimstanowiąonerównieżzagrożeniedla
tworzeniatychrelacji.Niemieccysocjologowiestawiająrównieżpytanieoto,czy
współczesneodsłanianiesięjednostkiniezostałoskomercjalizowane
czyteżupolitycznioneprzeznrozkwitającypsycho-biznes,sektyreligijneifanaty-
kówpolitycznych”iwtymsensienieprzestałospełniaćswojejfunkcjibudowania
intymności(tamże:48).BeckiBeck-Gernsheimpodważajązatemsednoteoretycz-
nychrozważańGiddensaiprzedstawiająwizjępodmiotowościuwarunkowanej
przezzewnętrzneczynniki:rynekpracy,systemyeksperckieiśrodkimasowego
przekazu(massmedia),zaświzjęintymnościjakopozornietylkorozwijającejsię
dziękiwolnymwyboromjednostki.
1030ZygmuntBaumanimiłośćjakoodpowiedzialność
ZygmuntBauman,dokonującdiagnozyprzemianintymnościwczasachpóźnej
nowoczesności,wychodziodnamysłunadetykąEmanuelaLevinasa.Szczególnie
odnosisiędolevinasowskiegorozumieniaodpowiedzialności,którajestpod-
stawąrelacjiinterpersonalnychipodobniejakLevinasuważa,żeJazawszejest
wrelacjiodpowiedzialnościwobecInnego:nJaprzyjmujeodpowiedzialnośćza
Innegotakjakbyniebyłotoaktemwoli,odpowiedzialnośćbyłaizawszenależy
doJa.Wtymsensieodpowiedzialność,któraczyniDrugiegoTwarząaJajaźnią
moralnąjestbezwarunkowa”(Bauman2012:112).Todziękiodpowiedzialności
powstajeprzestrzeńmoralna,któraniemogłabypowstaćwżadeninnysposób.
Baumanpodkreślatakżeuprzedniośćmiłościwobecodpowiedzialnościwmyśli
filozofa,wspominającoalegoriipieszczoty,doktórejLevinassięgałwswoich
pracachz1947roku,trzydzieścilatprzedukończeniemInaczejniżbyćlubpo-
nadistotą.Wizjapieszczotyjakoparadygmatustosunkumoralnegopojawiłasię
