Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
51
IoSofiściiretorzy
funkcjęcomesOrientiswlatach358–362(PLREIModestus2).Wzbudziłonpodziw
Priskianosa(zob.I:Priskianos1)iprzysporzyłsławyautorowirównieżwrodzinnej
Ankyrze.Libanioszachęcaadresata,abydalejzajmowałsięretoryką,korzystajączpoparcia
Priskianosa,któryod359r.przebywałnadworze,aw360zacząłkarieręjakonamiestnik
kolejnokilkuprowincji(PLREIPriscianus1).WedługSeecka([1906],ss.51–52)ozna-
czato,żeAlbaniospozostawałwAntiochiijeszczew358r.,gdyModestosobjąłurząd
comesOrientisidopierow359znalazłsięzpowrotemwAnkyrze(ep.63).Winnymliście
Libanioswspomina,żegdybyniepłaczeiprośbymatki,któreuniemożliwiłyAlbaniosowi
ukończenienauki,zajmowałbysięonteraztymsamym,coLibanios,tzn.uczyłbyre-
toryki(ep.1444:κliELμhκXάoUσlκliδEoμέVημήtηlπliVἢκlLlὸVEἶVlLtῶVπόVωV
tόVδEdπήYlYE,VńVἂVἔπllttEVὅπElśYώ).Wliściewysłanymw363r.doMaksimosa
(zob.II:Maksimos1),ówczesnegonamiestnikaGalacjiznanegozzainteresowaniaretory-
ką,LibaniosprzedstawiaAlbaniosajakoretora(ep.834:tὸVYońVAXBάVLoVóμońῥήtolά
tEκliπXońσLoVἔδELĘl;ońtEσLYdVduLEi;κliXέYoVtLBoηGῶVκliπlVtlχflκoσμῶV);ten
działałwówczasjakoadwokat.Wliściez362/3r.Libaniosdonosi,żeAlbaniosszczęśliwie
zachowałmajątek,wypełniłswojeobowiązkiwzględempaństwaizyskałsławęczłowie-
kadobrzeprzemawiającego(ep.794:thVtońδńVlσGlLXέYELVδόĘlVσUXXέYELV).Aluzje
dojegopublicznychzobowiązańznajdujemyrównieżwinnychlistach(ep.730,1444)
zlat362–363.Seeck([1906],s.52)sugerował,żeAlbaniosprzewodniczyłwtedydużemu
procesowiwKonstantynopolu.RichtsteigklasyfikujeAlbaniosajakoretora(ῥήtωl).
Literatura:Sievers(1868),ss.288–289;Seeck(1906),ss.50–52;Petit(1956),ss.18,49,50,64,101,102,
109,131,132,138,141,142,144,151,156,157,159;Cribiore(2007),ss.17,146,182,183,228.
PJ
ALEKSANDROS[1]
(ἈAέξlνδρο;)
I/IIwo/SeleucjawCylicji
OjciecAleksandrosaPeloplatonazSeleucji(zob.I:Aleksandros2),wspomnianyprzez
Filostratosa(VS570):πlthlδśóμώVUμo;κlitob;dYolltoU;XόYoU;lκlVώtlto;
(nOjciecnosiłtosamoimięibyłbardzoutalentowanywmowachsądowych”).Wyrażenie
towskazuje,żeojciecsofistyAleksandrosazasłynąłjakoretorsądowy.Natejpodstawie
LiberSudanazwałgonadwokatem”(l1128:AXέĘlVδlo;,AXEĘάVδloU,δLκηYóloU).
ZżywotuFilostratosa(VS576)wynika,żeretorAleksandroszachorowałizmarłwtedy,
kiedyAleksandrosPeloplatonstudiowałuDionysiosazMiletu(zob.I:Dionysios1),
sofistydziałającegozapanowaniaHadriana,dlategosynmusiałpowrócićdorodzinnej
Seleucji.WjegopięknejżoniemiałbyćzakochanysamApollonioszTyany.Nicwięcej
niewiadomootejpostaci.
Literatura:Schmidt,REI2(1894),Alexandros97,col.1459.
KS
ALEKSANDROS[2]Peloplaton
(ἈAέξlνδρο;ΠηAοπAάτων)
oko115–175ro/Seleucja,Antiochia,Rzym,Tars,Egipt,Ateny
ZnanyzżywotuFilostratosa(VS570–576)iLiberSuda(l1128:κliἄXXo;AXέĘlVδlo;,
AXEĘάVδloU,δLκηYóloU,KtXLĘ,ΣEXEUκEń;,σouLσtń;,ὃ;śπEκXńGηΠηXoπXάtωV).
PochodziłzSeleucjiwCylicji,nosiłprzydomekPeloplaton(KGlinianyPlaton’).Jego
ojciecbyłretoremsądowym(zob.I:Aleksandros1),matkawyróżniałasięwielkąurodą
–miałsięwniejkochaćApollonioszTyany(Filostratoszaprzeczapogłoskom,żesofi-
stabyłjegosynem).SamAleksandrostakżeodznaczałsiępięknąaparycją,byłteżbar-
dzobogaty.Jakomłodyczłowiekzostałposłemswojegorodzinnegomiastadocesarza
AntoninaPiusa(VS570:śπlέσBEUEμśVὑπśltfl;ΣEXEUκEtl;πlldtὸVAVtωViVoV).
WyjechałdoPannoniinazaproszenieMarkaAureliuszaipełniłurządprokuratoraab
epistulisGraecistegocesarza.Filostratospodaje(VS576),żeAleksandroszmarłwwieku
60latbądźniecowcześniejnadDunajemlubwItalii;nakrótkoprzedtemprzestałbyć
sekretarzemcesarza.
