Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
IoSofiściiretorzy
52
ByłuczniemFavorinosa(zob.I)iDionysiosazMiletu(zob.I:Dionysios1).Działał
(śVEσπońδlζE)wAntiochii,Rzymie,TarsieiwcałymEgipcie(dlategomożnasugero-
waćjegoidentyfikacjęzretoremAleksandrosem,którywystawiłstatuetkęwMemfis;
zob.Aleksandros6).WAtenachdeklamowałwteatrzeAgryppy,ajegosłuchaczembył
HerodesAttikos(zob.I:Herodes1)wrazzeswoimiuczniami,którzyzMaratonuprzy-
byli(choćspóźnieni)specjalnienawystępPeloplatona.PotemdeklamowałHerodes
Attikos,wzbudzajączachwytAleksandrosa,którymiałpowiedzieć,żewszyscysofiści
żywiąsięokruchamiHerodesa.ZostałszczodrzeobdarowanyprzezAttykadziesięcio-
majucznymizwierzętami,takąsamąliczbąkoni,podczaszych,stenografów,talentów
złota,aponadtodostałwielesrebraidwóchchłopcówzdemuKollytos,ponieważ
Aleksandrosowiprzysparzałyradościdziecięcegłosy.Filostratosznałnastępującete-
matyjegomów:pochwałaAten;mowaKtośnakłaniaScytów,bypowrócilidowcześniej-
szego,koczowniczegotrybużycia,ponieważosiadłychwmieściedręcząchoroby(ótob;
ΣκńGl;śπlVάYωVś;thVπlotέllVπXάVηV,śπELδhπóXLVoLκońVtE;VoσońσL);Perykles
kazałprowadzićwojnęnawetpootrzymaniuwyroczni,żeApollonbędziewspoma-
gałSpartan;wódzperskiArtabasesodradzałKserksesowipodjęciewyprawyprzeciwko
Grekom.
ŻywotautorstwaFilostratosapozwalanazaproponowaniedokładniejszejchronologii
życiaPeloplatona.Urodziłsięok.115r.,wkońculatdwudziestychinapoczątkutrzy-
dziestychodbywałstudiaretoryczne,przerwaneśmierciąojcaipowrotemdoSeleucji.
Ok.140r.udałsiędoRzymuzposelstwemdocesarza.Następnelataspędziłnauczając
iwygłaszającdeklamacjewróżnychmiastachimperium.Podkonieclatsześćdziesią-
tychzostałmianowanysekretarzemcesarza,udałsięwtedydoCarnuntum,gdzieMarek
Aureliuszprzebywałod168do180r.Zmarłok.175r.,prawdopodobnietużpozakoń-
czeniusprawowaniaurzędu.
Frynichos(zob.I:Frynichos1)wEklodzepowołujesiędwukrotnienategosofi-
stę:przyokazjidyskusjinadsłowemUlέl(234Fischer:śVśπLσtoXflπotEAXEĘάVδloU
tońσouLσtońE6loVtońVoμltońtoYEYllμμέVoV)orazsłowamiδLδῴηκliδLδῴη;(324
Fischer:śGlńμlσloὖVAXEĘάVδloUtońΣńloUσouLσtońδῴηκliδLδῴηXέYoVto;śπi
EńκtLκoń).DziałającywczasachpanowaniaMarkaAureliuszaiKommodusaFrynichos
znałwięczbiórlistówAleksandrosazSyrii,czyliPeloplatona,iuznawałgozawybitnego
attycystę.
Literatura:Schmid,REI(1894),Alexandros98,col.1459;PIR²Inr503;Bowersock(1969),ss.53–54;
Anderson(1986),ss.49–51,90–91,112–113;S.Follet,DPhAI(1989),A121,ss.147–148.
KS
ALEKSANDROS[3]
(ἈAέξlνδρο;)
1połoIIwo/?
ZnanyzLiberSuda(l1128)orazwzmianekwpóźniejszychtraktatachretorycznych.
LiberSudawymieniakilkuintelektualistówotymimieniu,wtymtakżeAleksandrosa,
synaNumeniosa(óNoUμηVtoU,σouLσtń;).RetorNumenios(zob.I)działałwczasach
Hadriana,jegosynbyłwięcsofistąaktywnymw1poł.IIw.Nicniewiadomoomiejscu
działalnościojcaisyna.
Wanonimowejkompilacjidotyczącejteoriiretoryki,tzw.AnonymusSeguerianus,
pochodzącejzpoczątkuIIIw.,autorwielokrotniepowołujesięnateorieAleksandrosa,
synaNumeniosa(rozdz.3,30,49,50,51,62,116,121,125,129,133,135,144,
146,155,169,221,222),którybyłautoremSztukiretorycznej(TέχVηῥηtolLκń).
DonaszychczasówpodimieniemAleksandrosadotarłtraktatw2.księgachOtro-
pachifigurachretorycznych(ΠEliσχEμάtωV),ajegoautorutożsamianyjestwłaśnie
zsynemNumeniosa.TraktatteoretycznyAleksandrosa,synaNumeniosa,przywołują
komentatorzyHermogenesa(Proleg.Syll.,ss.292,28–293,2–Aleksandroswymieniony
jesttuobokLollianosa[zob.Lollianos1]iApsinesa[zob.];s.359,16).Wscholiach
