Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kupić.–Posłałmipełnewyrzutuspojrzenie.
Fakt.Niejestemnajlepszągospodyniądomową.Ajużnapewno
zupełnienienadajęsiędożadnychprojektówpsychologicznych,iobaj
moikumpledoskonaleotymwiedzą.
–Jakbyś,Datka,odpowiedziałanapytanie:„Jakiewartościniesie
zesobąprzyjaźń?”–Freaxniemógłjużwytrzymać,więcsięwciął.
–Niewiesz?Ajawiem!–zawołałtriumfująco.–Twojaodpowiedź
brzmiałaby:„Potrzebujęwięcejdanych!”.
Notak.Przywykłamjużdotego,żetakwłaśniemnieodbierają:
jakbymbyłamaszynądoanalizydanych,anieczłowiekiem.Teraz
Gnomprzejąłpałeczkęizzapałemkontynuowałopowieść.Zawszetak
robili,gdyrelacjonowalimijakieśsprawy:wpadaliwdziwaczny,choć
spójnydwugłos,jakjakieśdwujajowebliźniaki.
–Osobiścieuważam,żepodejścieFreaxadociebiejestbardzo
krzywdzące–Jeremipodszedłdosprawyodinnejstrony–inie
omieszkałemmutegopowiedzieć.WtedyFreaxrozochociłsięjeszcze
bardziejipodpuściłmniezcałąsubtelnością,najakąstaćjego
prymitywnyumysł.Zaproponowałzakład,ajananiegooczywiście
przystałem.Zhakowałtwojekontoiwysłałwtwoimimieniu
zgłoszeniedoprogramu,boprzecieżtylkotakmożemyrozstrzygnąć
naszzakład,prawda?Musiszterazzdecydować,czyweźmieszudział
wprojekcieczynie.Więcodciebiezależy,któryznaswygra.
Gnomuśmiechnąłsiędomniepromiennie,aFreaxnaprężył
muskuły,jakbywłaśniestartowałwolimpiadzie.Chybaspecjalnej.
Popatrzyłamnanichzpolitowaniem.
–Jesteścieświadomi,żemojazemstabędzieokrutna?–zapytałam.
–Niedenerwujsię,Datka.Jesteśmyprzecieżinteligentnymi,
kulturalnymiludźmi…–zacząłGnom.
–Jesteśmyinteligentnymi,kulturalnymiludźmiiFreaxem
–poprawiłamgonatychmiast.Gnomsięwyszczerzył,aFreaxprzez
chwilęzastanawiał,czysięobrazić,czynie,alewkońcuodpuścił.
–Martwimysięociebie.Jesteśzamkniętawsobieiniemasz
