Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Dousług.Aha,jeszczejedno.
–Wal.
–Rozumiem,żechceszrozpocząćwszystkoodnowa.zczystą
kartą,tak?
–Zgadzasię.To,żezejdęzdrogi„prawości”iprzejdęnaciemną
stronęmocy,nieznaczy,żechcębymoibliscyzatopłacili.
–Rozumiesię.Wtakimraziemusisznatejkarciewypisaćswoje
noweimię.
–Imię…
–Przydomek,jeśliwolisz.Coścobędziecięreprezentowało,
booddzisiajtylkotymsłowembędziesięciebieokreślać.Tak,
jakmamnadzieję,żemniebędzieokreślaćtylkosłowoGonzales.
–Acozłegojestwtwoimimie…?
–Poprostunie–Gonzalesspiąłsięwyraźnie.–Chceszzemną
pracować,to,proszę,zaakceptujto.Iniepytaj.Ajamogęcię
zapewnić,żeznamsięnamoimfachu.
–Mogęteżwywalićcięprzezśluzę–rzuciłiodrazustwierdził,
żeźlewyczułmoment.–OK,słabyżart.Niechbędziepotwojemu.
Maszmojąobietnicę.
Kudłatywróciłdostolika,tupiącobcasami,trzeszczącskórą
ipobrzękujączamkamiramoneski.Krzesłozaskrzypiałopodjego
ciężarem.
–Odrazulepiej.Światsięopieranacyrkulacjiwody.Tędy
wchodzi,tamtędywychodzi.Aprzynajmniejzazwyczaj.No–kiwnął
doSonneta–cośtamdosłyszałempodrodze.Dobrysłuchjest
bezcennywpirackimfachu.Przestrzeńjestcicha,adźwiękiznikają
bezśladu.Tojakmamycięnazywać,nowykolego?
Sonnetzastanowiłsię.Palceślizgałymusiępozaparowanej
szklance.Niechciałtakpoprostustrzelićprzypadkowegosłowa.
Potemciągnęłobysięzanimjaksmród.Mimo,żedwóchmężczyzn
czekałoiraczejniewyglądałonagrzeszącychcierpliwością,
zastanowiłsię.
Bursztynowykolorpiwawstonowanymświetlebaruprzypomniał
mubarwępustynnegopiaskupozachodziesłońca.Ostatniepiękne
doświadczenie,któreodmieniłojegożycie,wiązałosięzHrabiną,
