Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żeprzyszedłemturozmawiaćotwoichpoglądachnamałżeństwo.
Mówiłaś,żemaszdlamniejakąśpropozycję.
–Raczejzaproszenie–stwierdziła,wyciągającniewielkąkopertę.
Adolfspojrzałpodejrzliwie.
–Odrazuwiedziałam,żecisięspodoba.–Podniosłarówno
zaczesanebrwi.–Kolacjajestwpiątek,czylijutrooosiemnastej
wdomurodzinyTebbeprzyHochgesandstrasse2.
–Hochgesandstrasse.ToSandkolonie?–upewniłsię.
–Yes,niedalekostąd.
–Znamskądśtonazwisko.–Radcazapaliłpapierosa.
–Wieluzna–odparłabeznamysłu.–TogłównyinżynierHuty
Donnersmarcka,WilmarTebbe,przywiezionywteczce–wyjaśniła.
–Dlaczegowteczce?
–Podobnotraktujetęposadęjakzesłanie.Awogólecałarodzina
jestquitestrange–zniżyłagłos,anajejporcelanowepoliczki
wystąpiłylekkierumieńce.
–Dlaczegotywłaśniemaszsiępojawićnatejproszonejkolacji?
NiemanaŚląskunikogobardziejinteresującegoodangielskiej
dziennikarki?–Skrzywiłsię,wypuszczająckłąbdymu.
–Widocznienie.Niemarudź–obruszyłasię.–Toniebędzie
zwykłakolacja.Nazaproszeniudopisano,żeczekająnasegzotyczne
atrakcje.
–Cokolwiektoznaczy–odparłradca,wzruszającramionami.
Niemiałochotynakolację,zwłaszczawtowarzystwie
nieznajomych,atymbardziejnieobliczalnejLotti.Pochwili
przemknęłomujednakprzezmyśl,żemożetobyćmiłaodmiana
odnieznośnejmonotoniiostatnichdni.
–Nodobrze–stwierdziłponamyśle.–Wspomniałaś,żerodzina
Tebbejestdośćdziwna,aWilmarTebbetraktujeposadęgłównego
inżynierahutyjakzesłanie.
