Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Bargiełdostołprikaz,coraportmusibyćjasnyi–jak
ôntogŏdoł–spōjny.
–Nalepadej,coôdkryłWolnik?
–PodugdŏchtorawcieleSalzmannabōłVeronal,ale
niyino.Niywiym,cotojeszczemogłobyć,bokōmisorz
żŏdnegoniychciołdoWolnikadopuścić.
–Dŏchtōrrichtichmusiołcosikôdkryć,bobyBargieł
niyrobiyłtylaauflaufu–odparłJendrysek,opierając
podbródeknadłoni.
–Ôtym,żecosikniysztimuje,dowiedziołżechsie
ôdasystyntadŏchtora–AlojzaSeemanna.Sōmbyś
musiołpogŏdaćzWolnikym,ôncitowyekleruje.Mŏcie
wzŏcy,jakżeśmupōmōgznŏjśtegogizda,
cogoôbkrŏd.
–Ja,byświedzioł.Miołechcufal,abeztodŏchtōr
mŏumiepierōnowydugwdziynczności.Alekejby
coinkszegobōłoprziczynōmśmierciSalzmanna,toby
wyłaziyło,comożnoniypopełniyłsamobōjstwa,inoftoś
mupōmōg.
–Ja,śledztwobysieciōngłojaksmrōdpogalŏtach,
aBargiełniylubirobićpodpresōm,tymbardzijzdwōch
zajtōw.
–Toć.Atadrugŏsprawa?
–Umrzikbōłtakzasuszōny,cożŏdynniyumioł
gopoznać,nalewszyscy,cogodobrzeznali,pedzieli,
cotojeôn.Zresztōmpapiōry,keremiołwekapsi,
potwierdzałyjegotōżsamość.Inojednababa,cobezmaść
bōłajegolibstōm,pedziałakōmisorzowi,coSalzmann
nigdybysieniyôblykwbeżowymantelitakirzadny
sraczkowatyancug.Bargiełpōmyśloł,coônamŏrichtich
