Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
11
zaangażowaniewsytuacjeżyciowe,przezcozawężająmożliwościdoskona-
lenialubutrzymaniazdobywanychumiejętności.Dysfunkcjetezaburzają
poczuciewłasnejkompetencji,satysfakcjęzżyciaidobrostanemocjonalny.
Dokładnaanalizasiłyichwpływujesttrudna,ponieważpozazaburzeniami
1
uwarunkowanymilokalizacjąuszkodzeniaOUNnafunkcjonowaniepacjenta
oddziałująrównieżczynnikiśrodowiskowe.Zakresisposóbmanifestowania
sięwspółwystępującychobjawówsąteżczęstouzależnioneodpostawyrodzi-
cówwobecniepełnosprawnegodziecka,warunkującejwłaściwysposóbspra-
wowaniaopiekiczyintensywnośćiprzebiegprocesurehabilitacji.
Uszkodzeniegórnegoneuronuruchowegowprzebieguomawianegoze-
społuprowadzidopowstaniazaburzeńfunkcjonowaniacentralnegosystemu
kontroliruchu,awkonsekwencjidoupośledzeniarozwojufunkcjonalnego
dziecka.Skutkujeobecnościąobjawówdodatnich(wygórowaniemodruchów
ścięgnistych,obecnościąklonusów,kokontrakcjiispastyczności)orazobjawów
ujemnych(niedowładówlubporażeń,męczliwościorazzaburzeńkoordynacji).
UszkodzenieOUNuwalniapierwotneodruchowewzorceruchuipostawyod
stymulującegoorazhamującegowpływukorowychipodkorowychgeneratorów
ruchu.Jegonastępstwemjestpojawieniesiępatologicznychwzorcówrucho-
wychlubbrakrozwojuokreślonychumiejętnościmotorycznych,coniepozwala
dzieckuzdobywaćstosownychdoświadczeńsensomotorycznych.Mającogra-
niczonemożliwościgromadzeniadoświadczeń,wykazujeonoubogirepertuar
własnejaktywności.Kolejne,noweumiejętnościpróbujetworzyćwoparciu
omechanizmyzastępcze,zwanekompensacjami[7,8].
Rozwójmotorycznydziecizmpdzjestzazwyczajopóźniony.Badania
wskazują,żepozostajeonwrelacjiztopografiąporażeniaijegocharakterem,
obecnościąodruchówprzetrwałych,schorzeniamiwspółistniejącymi(zwłasz-
czapadaczką,niepełnosprawnościąintelektualnąidysfunkcjaminarządów
zmysłów)orazwtórnymipowikłaniamiortopedycznymi.Podstawoweznacze-
niemajednakanatomicznalokalizacjaiobszaruszkodzeniaOUN[7].
Mózgoweporażeniedziecięcenależydozaburzeń,którychstałymelemen-
temjestupośledzeniefunkcjichodu.Umiejętnośćsamodzielnegochodu,jako
jednegozgłównychwyznacznikówniezależnościfunkcjonalnej,jestczęstym
przedmiotembadań.Beckungiwspółpracownicy[9]wgrupie10042pa-
cjentówpochodzącychz14ośrodkóweuropejskichstwierdziliumiejętność
samodzielnegochoduwwieku5latu54%badanych,achoduwspomagane-
gou16%badanych.Aż30%badanychniemiałozdolnościchodu.Wprzy-
padkuporażeniapołowiczegoniechodzącystanowili3%grupy,wporażeniu
obustronnymodsetektenwzrastałdo43%,wartośćmaksymalnąprzyjmował
uosóbzpostaciądyskinetyczną(59%).Odsetekpacjentów,uktórychnie
występujeumiejętnośćsamodzielnegochodu,jestwzględniestałypomimo
postępuwzakresienaukmedycznychiwokresiedwudziestoletnimwyniósł
