Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Niewolnomiprzerywać,gdymówiąstarsi.
–Muszębyćzawszeuczynnywobeckobiet.
–Niewolnomipłakać.
–Powinnambyćzawszewesoła.
–Nicniepotrafięzrobićdokońca.
–Potrafiępowiedziećto,cochcę.
–Będąmnielekceważyć.
–Niepowinnammiećwymagań.
–Zadużosobiepozwalam.
–Niewypadaodmawiać,gdyktośocośprosi.
–Niewolnodenerwowaćinnychludzi.
–Zawszemuszęwalczyćoswoje,boinaczejmnie
zniszczą.
–Jestemwartościowymczłowiekiem.
–Zawszemnieobgadują.
–Niepowinnammówićopieniądzach.
–Jestemtchórzem.
–Muszęzawszezachowaćtwarz.
–Jestemnudny.
–Jestemzamałopewnysiebie.
–Mamprawoczegośniewiedzieć.
–Zdanieinnychjestważniejszeodmojego.
–Mojapracajestmałowarta.
–Jestemdoniczego,bonawetniepotrafięsięobronić.
–Mamprawomiećwłasnezdanie.
Tefragmentymonologuwewnętrznegosąszczególnie
interesującezewzględunadwiewłasności.
Popierwsze:
powtarzanewewnętrznetekstydotyczące
własnejosobywpływająnazachowanieautorajak
samospełniającesięprzepowiednie.Naprzykładludzie,
którzywierzą,żeimsięnieuda,mająznaczniewiększą
szansęnato,byponieśćklęskę,niżosobyprzekonane,
iżodniosąsukces.Podobnieosobypewneswej
towarzyskiejnieatrakcyjnościbudzązwyklemniej
zachwytuniżteufającewewłasnetowarzyskiezalety.
Podrugie:
treśćtychtekstówwniewielkiejmierze
podlegaświadomejweryfikacji,ponieważludzierzadko
uświadamiająsobie,jakczęstoizjakimitreściamimają
kontaktpoprzezmonologwewnętrzny.
