Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Niewydolnośćoddechowaudzieci
żewypukjeststłumiony,np.wzwiązkuznagroma-
dzeniemsiępłynuwjamieopłucnejlubobecnościąguza,
albonadmierniejawny/bębenkowy,zczymspotykamy
siędośćczęstowodmieopłucnowej.
Żebybadaniefizykalnewwarunkachratunkowychstano-
wiłowskazówkęcodoprzyczynyzaburzeńoddychania,
należywkażdejmożliwejsytuacjićwiczyćosłuchiwanie
klatkipiersiowejudzieci,takabysprawnieróżnicować
fenomenyosłuchoweiumiećprzypisywaćimwłaściwe
znaczeniediagnostyczne.
Dodatkowąpomocąpodczasbadaniadzieckawwarun-
kachprzedszpitalnychjestpomiartemperaturyciała,który
możepomócwustaleniuinfekcyjnegopodłożaobserwo-
wanychzaburzeńoddychania,jeślimamydoczynienia
zdzieckiem,któregorączkuje.
Zratunkowegopunktuwidzenia,zwłaszczanaetapie
przedszpitalnym,postawieniecelowanegorozpoznania,
np.zapaleniapłuc,wydajesięmniejistotne.Bardzoważ-
nejestnatomiaststwierdzenie,czydzieckojestwydolne
oddechowoczyteżnieorazczywystępującaniewydol-
nośćoddechowajestjeszczeskompensowana,czyjuż
zdekompensowana.
Oniewydolnościoddechowejwbadaniufizykalnym
świadczą:zmienionaliczbaoddechówwstosunkudo
normywiekowej,nadmierniepogłębionelubspłycone
oddechy,wysiłekoddechowy,obecnośćsinicyiobniżone
wartościsaturacjiprzezskórnejwodczyciepulsoksymetru.
Wpoczątkowejfaziezaburzeńoddychaniaoddechjest
zwykleprzyśpieszony(tachypnoë),costanowimecha-
nizmkompensacyjny;wmiarętrwanianiedotlenienialicz-
baoddechówulegazwolnieniu(bradypnoë)ażdojego
zatrzymania(apnoë).
47
