Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Łagodni
Łagodnistarająsiębyćaktywni,nailemogą,ależeniewiele
mogą–zpowodupodeszłegowiekulubchoroby–pomocjestdla
nichkonieczna.Ponieważjednaksążyczliwi,rozumieją,żeiinnym
niejestłatwo,nieprzyjmująpostawyroszczeniowej,żądającej
igderliwej,aleokazująwdzięcznośćzato,cootrzymują.Interesują
sięinnymi,chętniesłuchająoichproblemach,niezamęczająich
narzekaniem,alestarająsięichrozumieć,współczująwsmutku,
ciesząsięzradości.
Pytani–chętniedzieląsięswoimdoświadczeniem,alenie
narzucająsięzradami,ciesząsięzkażdego,choćbyniewielkiego,
sukcesuipowodzeniainnych.Szukająnawetdrobnychsposobów
naokazanieinnymswojejżyczliwościipomocy,słuchająopowieści
ocudzychkłopotach.Ludziechętniewięctowarzysząim,gdytylko
znajdąnatoczas.
Ludziełagodniumiejąpogodzićsięztym,żegłównynurtżycia
płyniejużoboknich,że–jakśpiewaliwswoimkabarecie„Starsi
Panowie”–Trudnarada,jeślichodziokarierę,toniebędzie,jużnie
będziesiępremierem3.Wiedząteż,żeczęstoodwiedzaichktoś,
bozdarzyłasiętakachwila,żeniemiałgdzieiść,alerozumieją,
mówiącsłowamiMariiDąbrowskiej,że:byćpotrzebnąwtaki
sposób,tojednakjestbyćpotrzebną;żeżyciem
cieszyćsięmożna,gdyprzyjdzienatopora,niewpływającwidomie
najegobieg,nieodgrywającwnimroli4.
