Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jednakmożewspółczuć.Współczućtoumiećczućwespółzdrugą
osobą,czućjejcierpienieijejradość,cieszyćsięzcieszącymii
płakaćzpłaczącymi.Gdyopowiadasiękomuśoswoichkłopotach
icierpieniach,najczęściejwcalenieoczekujesiępomocy,wiedząc,
żejestniemożliwa.Oczekujesięwspółczucia–żebyktośzbliżyłsię
donaszychprzeżyć,zatrzymałprzynich,czułrazemznami.
Tozmniejszasamotność,którazawszetowarzyszycierpieniu,
przynosiulgę,awrezultaciepomaga.
Współczuciepotrzebnejestteżwprzeżyciachprzyjemnych,
bojakżesięcieszyćsamemu?Pragniemy,byktośdzieliłnaszą
radośćzsukcesu,szczęśliwegowydarzenia,pomyślnejwiadomości.
Bywająludziezamknięcinacudząradość.Możenawetniechcą
szkodzić,aleniewidząpowodu,bycieszyćsięzosiągnięćinnych
osób,zwłaszczajeżelinienależądoichnajbliższegokręgu.Obca
jestimradośćzradościczyjejś,takjakmartwieniesięcudzymi
kłopotami.Ludziełagodniniepozostająobojętniwobecprzeżyć
innychosób–choćbysamibylizupełniebezradni,mogąwspierać
innychswoimwspółczuciem.
Ludziełagodniniesąanitchórzliwi,anipyszni,alepewniswojej
godności,bezkoniecznościciągłegojejpodkreślania.Niewpatrują
sięjakNarcyzwswojeoblicze,mogąwięcpatrzećdokołaiwidzieć,
cosiędziejewotoczeniu.Skoroniewalcząoto,bybyćgwiazdą,
zostawiająwięcejprzestrzenidlainnych.Dbająoto,czyinnimają
gdzieusiąść,pozwalająimmówić,interesująsięichsprawami,nie
robiązłośliwychuwag,nieużywająobelżywychepitetów.
Spowolnieniereakcjiiruchówprzychodzącezwiekiem,choćjest
początkowoprzykre,zczasemstajesięsprzymierzeńcem.
Wychylenikudrugiemubrzegowiludziestarzyzpewnym
dystansempatrząnauciążliwości,nieoburzająsiętakłatwo,nie
czująpotrzebywypowiadaniasięnakażdytemat,krytykowania
wszystkichbłędów.Niestarająsiędowszystkiegowtrącać,
poprawiaćipouczać.Postawętędobrzeoddajewierszksiędza
RomanaIndrzejczyka:
Niewkażdympociągu
powinieneśjechać,
Niewkażdymzespole
możeszuczestniczyć.
Niewewszystkichsprawach
musiszsięodzywać,
