Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
14
Wstęp
polskichaktównormatywnych,jakiaktówprawamiędzynarodowegowszystkich
analizowanychsystemów.Zmuszałotodoposłużeniasięmetodąleksykalną,co
wynikałozfaktu,żewykładniajęzykowa,zwanatakżesemantycznąlubgramatycz-
ną,uznawanajest,jakwskazujesięwliteraturze,za„królową”wykładni5.
Wkonstruowaniupracyniemożnabyłouciecodmetodyporównawczej,
pozwalającejnaeksploracjęgłębokichźródełobowiązującegosystemuprawnego,
jakiwychodzącejpozatensystemipozwalającejnaodniesieniejegozałożeńdo
wzorcówistniejącychwpowszechnym(uniwersalnym)międzynarodowymprawie
publicznymorazwregionalnychsystemacheuropejskich.Metodatapełniłajednak
jedyniefunkcjęaplikacyjną.
Zuwaginafakt,żetreśćrozdziałutrzeciegoopierasięnaanalizieaktównor-
matywnychprawamiędzynarodowego,wtymzwłaszczaunijnego,należyzwró-
cićuwagęnaproblemwykładnitegoostatniegoprawa.Fakt,żewszystkiewersje
językoweTraktatusąwróżnymstopniuwiążące,znaturyrzeczymoże,anawet
musipowodowaćtrudności,zważywszy,żetłumaczeniatekstunaposzczególne
językiczłonkówUniiniesąprecyzyjnei,jakwielokrotniewskazywanowlitera-
turze,zachodząmiędzynimiróżnice.Zaistniałewątpliwości,niejasności,anawet
sprzecznościmiędzyrozmaitymiwersjamitraktatumusząbyćusuniętewdrodze
wykładni.Dokonującjej,EuropejskiTrybunałSprawiedliwościjużwwyroku
zdnia5grudnia1967r.akcentował,żewykładniapowinnamiećcharakterjed-
nolityiautonomiczny,aprzyjejdokonywaniunależykonieczniebraćpoduwagę
wszystkiewersjejęzykowe,nieograniczającsiętylkodojęzykanarodowego,lecz
uwzględniającinnejęzykiurzędoweobowiązującewUniiEuropejskiej6.Stano-
wiskotopowtórzonezostałowwyrokuzdnia16września2004r.,kiedypod-
kreślono,żewraziekoniecznościwykładniprawawspólnotowegowprzypadku
rozbieżnościmiędzyróżnymiwersjamijęzykowymiprzepisuwymaga,abybyłon
interpretowanyzgodniezlogikąicelemregulacji,którejczęśćstanowi7.Tasytuacja
diametralnieróżnisięodtej,któradotyczyprawaRadyEuropyorazpowszechnego
(uniwersalnego)międzynarodowegoprawapublicznego.Oczywiście,wtokuwy-
wodówprzedstawianojedynieostatecznyproduktwykładni,wskazującnarozbież-
nościwbardzonielicznychprzypadkach.
5J.Stelmach,B.Brożek,Metodyprawnicze,Kraków2004,s.231.
6WyrokTrybunałuSprawiedliwościzdnia5grudnia1967r.,19/67BestuurderSociale
Verzekeringsbankv.J.H.vanderVecht(orzeczeniewstępne),ESCR1967/345.
7WyrokTrybunałuSprawiedliwościzdnia16września2004r.,sygn.aktC-227/01,ZOT-
SiS2004/8-/I-8253.StanowiskotakiezawarłTrybunałSprawiedliwościUniiEuropejskiej
niecowcześniejwwyrokuzdnia19września2000r.wsprawieC-287/98Linster,Rec.
STRI-6917.
