Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Uwagitechniczne
ZgodniezprzyjętąwPolscepraktykąsinologicznąodmieniamtylko
ostatniczłongrupynazwisko–imiępostacichińskich.Azatem
postaćonazwiskuiimieniuChenZhenodmienianajest:„nie
maChenZhena”,anie„niemaChenaZhena”.Natomiastgdy
występujesamonazwiskoChen,jestonoodmieniane:„nie
maChena”.Wartododać,żeodczasówstarożytnychdodziśwAzji
Wschodniejpodajesięnajpierwnazwisko,apotemimię.
Niestosujęjednego,ustalonegoprzekładuterminów
filozoficzno-etycznychpojawiającychsięwróżnychmiejscach
Strategiiwalczącychpaństw.Niejesttospójnytekstautorstwa
jednegofilozofaczyjednejszkołymyśli,azbióranonimowych,
niezależnychtekstówzróżnychokresówhistorycznych.Traktując
jewięcwtensposób,zapriorytetoweuznałemoddanieznaczenia
danegoterminuwdanymkontekście,pozwalającsobienapewną
dowolnośćwdobieraniuekwiwalentówpolskich.Itaksheng聖
to„święty”lub„światły”,ren仁to„dobro”,„dobroćwstosunku
doinnych”czy„humanitarność”,yi義to„prawość”lub
„powinność”itd.
Trudnowewspółczesnymjęzykupolskimoddaćformy
adresatywneużywaneprzezstarożytnychmieszkańcówchińskiego
świata.Najczęściejpoddanymówiłosobiechen⾂,czyli
dosłownie„niewolnik”.Oddawałemtoterminem„niegodnysługa”
lub„sługa”.Władcamówiłosobiegu
aren寡⼈,czylidosłownie
„sierota”,„pozostawionysamemusobie”,coprzekładam,
wykorzystująctermin„tron”,aniekiedyomijam,gdydalsza
bezosobowaforma(np.„tronmyślał”,„tronuważał”)brzmiałaby
sztucznie.Różnesposobyukazaniahierarchiiwstrukturach
arystokracjitamtychczasówoddajęsłowami„król”(władca
otytulewang王),„książę”(władcaotytulegong公)oraz
„możny/możnowładca/władca”(różneterminychińskie,wtymjun
君,zhu主,hou侯,czybo伯).Zrezygnowałemzokreśleń
„markiz”,„hrabia”itp.,któremożnaspotkaćwwielupublikacjach
zachodniojęzycznych,aktórewmoimodczuciudająbłędne
