Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2
Mangale
–PoematyWysławiająceBóstwa
DziejeiczynywężowejboginiManasyprzedstawiają
teksty
zwane
mangalakawja
(mangalakāv
ẏ
a).
Stanowiąoneobokadaptacjiobuepopeiipuranoraz
poezjiwisznuickiejjedenztrzechgłównychnurtów
średniowiecznejliteraturyBengalu.Układanojeod
końcaXVwiekudoschyłkuXVIII,alenieliczneutwory
powstawałyjeszczewXIX,anawetwXXwieku.
Jakzżalemzauważabengalskihistorykliteratury,Asitkumar
Banerji,Bengalczykówniewielejużinteresująmangale;teciekawe
ioryginalnepoematyzwracajągłównieuwagęuczonych[26].
ZapomnianymrozdziałemhistoriiliteraturyBengaluokreślaje
słynnyantropologAsutoshBhattacharyya[27].
PierwsimiłośnicyibadaczespuściznypoetyckiejBengalunawet
tegonurtuniedostrzegali,traktującgoprawdopodobniejako
twórczośćludową,niegodnąwzmianki.NaprzykładBankimchandra
Chatterji,znanypowieściopisarz(1838-1894),wswymartykule
z1870roku,zatytułowanym„BengaliLiteraturę”,podajetylko
imionadwóchnajwybitniejszychtwórcówmangali:Mukundarama
ĆakrawartiegoiBharatćandryRaja[28].Wspominaprzytymsłynne
dziełoMukundarama,Chandipoems(PoematoboginiĆandi),
zaliczającjedoutworów,któreokreślaterminem„Bengali
Pauranism”,tojestdotłumaczeńiparafrazepopeiorazpuran,czyli
całkieminnegonurtu[29].
DopieroDineshChandraSenpodsamkoniecXIXwieku
wprowadziłdohistoriiliteraturyterminmangalakawjawswej
HistoryofBengaliLanguageandLiteraturęz1896roku[30].
Uczenibengalscymająwielekłopotówzokreśleniemformy
mangalakawji,przyczymstarająsiępowiązaćteutworyzeznanymi
sobiegatunkami.Jedninazywająjeostatnimetapemrozwoju
sanskryckichpuran,drudzyłącząjezepopeją,innizwracająuwagę
nareligijnycharakterutworówlubwidząwnichnawetdzieła
historyczne.
