Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jednaknigdyczęściąofiary.Wewstępielubnakońcuutworumówi
się,żelekturalubwysłuchanie„oczyszczaodgrzechuiprowadzido
zbawienia”.
NiecoobszerniejsządefinicjępodajeW.L.Smith:mangalesą
pisanymipoemataminarracyjnymirelacjonującymibengalskiemity
obóstwachludowych,którebyłyśpiewanewczasieświątkuczci
tychbóstw[42].
Reasumującmożnawięcstwierdzić,żemangaletonarracyjne
religijnepoematyepickieopiewająceczynyichwałębóstw
ludowych,głównieManasy,ĆandiczyDharmathakura.
Wartojeszczedodać,żecechyepopeiwmangalachsąbezsporne.
Wielkieepopejeklasycznejednak,Mahabharata
iRamajana,
przytłaczająswymogromemibogactwem,toteżmająctakie
odniesienie,żadenuczonybengalskinieośmielisięnazwaćżadnej
mangaliepopeją.
Mangale
zostały
skomponowane
jako
półmuzyczne,
apółdramatyczneprzedstawienia,utworyśpiewane,przeznaczone
niedoczytania,leczdosłuchaniaioglądania.Wrękopisach
znajdujemywskazówkiokreślającemodelmelodycznyirytmiczny
(rāgaoraztāla).
Poemat
przedstawiała
7-8-osobowa
grupa
zawodowych
śpiewaków.Głównyśpiewakwyśpiewywałpoematitańczył,
ilustrującakcjęgestami,pozostalitworzylichóriwybijalirytmna
bębnach.
ZanimkulturaAriówdotarładoBengalu,istniałytammity
iwierzenia,którychelementymożnaodnaleźćwmangalach[43].
Mangalerozwinęłysięzustnegomateriałuludowegoistniejącego
dużowcześniej,leczwniepełnymjeszcze,niedoskonałymkształcie,
tworzącwysoceartystycznygatunekliteracki.Sączęściątradycji
ustnejipisanej.Choćmangalecieszyłysiępopularnościąwśród
zwykłychludzi,ichautoramiczęstobylitwórcyzkastwyższych,
którzymoglizaakceptowaćnowebóstwatylkowtedy,gdypoddały
sięonezmianomiuległywpływomortodoksji.Wtensposób
mangalestałysięsanskrytyzowanąwersjąkastwyższychdawnych
ludowychmitów.Rozwinęłysiędziękizmianom,któreponajeździe
