Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Błyskawiczniewziąłprysznic,włożyłdżinsy,
podkoszulekorazstaretenisówkiizszedłdokuchni,
gdziezastałtylkonajmłodsząsiostręJess.Przyjrzała
musięuważnieipotrząsnęłagłową.
–Wyglądaszokropnie.Zgubiłeśmaszynkędogolenia
igrzebień?Wszyscypozostaliwystroilisięnaprzyjęcie.
–Naprawdęmyślisz,żeDavy'egoobchodzimój
wygląd?–rzekł,pocierającpokrytezarostempoliczki.
Ogoliłsięwczorajamożetobyłoprzedwczoraj?
Upływającednizlewałysięizacieraływpamięci.
–Teraznie,alechybaniechcesz,żebyzdzisiejszego
dniazapamiętałojcaprzypominającegobezdomnego
włóczęgę?MinąłjużponadrokodśmierciGeorgiii
–Niewymawiajjejimienia–przerwałostro.
–Ktośmusi–odparłaJess,patrzącmuprostowoczy.
–Rozumiem,żekochałeśżonęicierpiszzpowodujej
utraty,aleniemożeszwiecznieomijaćtegotematu.
–Poprostuniepotrafięoniejmówić–rzekł.–Jeszcze
nieteraz.
Wiedział,żezachowujesięirracjonalnie,lecz
podświadomieuważał,żeunikającrozmówoGeorgii,
wpewnymsensieunieważnijejśmierć.Dziękitemu
mógłsobiewyobrażać,żeonanadalratujeludziom
życiewIrakuipewnegodniawrócidoniego.
Jednaksiostranierezygnowała.
–Porozmawiajmy–powiedziała.
Niemiałsiłyjejsięprzeciwstawić.Postawiłaprzed
nimnakuchennymstolefiliżankękawy,usiadła
naprzeciwkoiwspółczującymgestemujęłajegodłoń
wswoje.
–Posłuchaj,Kev,niemożeszdłużejtutajsiedzieć.
