Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przeszyłgolęk.
–Dlaczego?CzyDavyzabardzoprzeszkadzababci?
Onaiojciecchcąsięmniepozbyć?
–Oczywiście,żenie–rzuciłaniecierpliwie.–Niebądź
niemądry.Totakżetwójdom.Niemówię,żemaszsię
wyprowadzić,tylkootrząsnąćizacząćznowużyć.Wiem,
tozabrzmibrutalnie,alektośmusicitopowiedzieć.
Georgiaumarła,aletynie.Davypotrzebuje
prawdziwegoojca,aniekogoś,ktocałymidniamisnuje
sięosowiałypodomu.Obiecaj,żeprzynajmniejsięnad
tymzastanowisz.Wszyscyniepokojąsięociebie.
Zwłaszczamamazamartwiasię,żenigdynie
wydobędzieszsięzdepresji.
Zrezygnacjąskinąłgłową.
–Dobrze,alejestjedenkłopot.
–Jaki?
–Niemampojęcia,codalejzesobąpocząć.
–Jesteśsanitariuszem–przypomniałamu.–Beztrudu
znalazłbyśpracęwnaszymmieście.
–Nie,jużnigdyniewrócędotegozawodu
–sprzeciwiłsięstanowczo.
Kojarzyłmusięonbędziejużzawszeześmiercią
Georgii.NarynkuwBagdadziewybuchłabomba,
zabijająciraniącwieluniewinnychcywili,aekipa
ratownicza,doktórejnależałajegożona,przybyła
namiejsceakuratwmomencie,gdyzdetonowanodrugi
ładunekwybuchowy.Kevinwiedział,żejegoreakcja
jestirracjonalna,leczostatnimiczasyrzadkokierował
sięrozsądkiem.
–Wtakimraziemamjeszczelepszypomysł
–oznajmiłarozpromienionaJess.
