Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
twojemusynkowi.Wjegowiekupowinienpoznawać
światiwidywaćinnedzieci.
–Sątuprzecieżjegokuzynki–zaoponowałchmurnie.
–BliźniaczkiCaitlyniCarriemająjużprawieosiem
lat.WprawdzieuwielbiająDavy'ego,alepowinien
bawićsięzrówieśnikami.–Nellyspojrzałaprzenikliwie
nawnuka.–Ipowiniensięczęściejśmiać.Kiedy
ostatniobaraszkowałeśznimalbozabrałeś
godomiasteczkanalody?
–Nigdy–przyznał.–Alenierozumiem,dlaczego
robiszztegotakiwielkiproblem.Wszyscytutaj
rozpieszczająDavy'ego.Właśniedlatego
przeprowadziłemsiędoChesapeakeShores.
–Więcmamygowychowywaćzaciebie?–rzekła
cicho,aleznaciskiem.–Kevinie,wiemy,żerozpaczasz
postracieGeorgii,izrobimywszystko,abycipomóc.
Musiszjednakotrząsnąćsięizająćsynkiem.Wiem,
żeJessztobąrozmawiała,więcczekałam,aleponieważ
nicsięniezmieniło,niemogędłużejprzyglądaćsię
biernie,jakmarnujeszsobieżycie.Jesteśenergicznym
młodymmężczyznąimaszprzedsobąjeszczewielelat.
Nieroztrwońichnadaremnyżal.
Kevinwgłębiduszyprzyznawałbabcerację,tylkonie
wiedział,jakmasięwydobyćzmarazmu.Kłębiłysię
wnimsprzeczneemocje.Nienawidziłwojny,która
zabrałamużonę.Dręczyłogopoczuciewiny,żenie
zdołałodwieśćGeorgiiodwyjazdunakolejnąmisję
wojskowądoIraku.Iopłakiwałtępełnąenergiimłodą
kobietę,którejnigdyniebędziedanewychowaćich
syna.
PodniósłgłowęispojrzałnaNell.
