Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ospołeczno-ideologicznejorazekologicznejtożsamościdanejlokalizacji.
Człowiekjakofunkcjamiejsca,jegoobrazjakoczęściskładowejkolorytu
lokalnego(fenomennutraconychmiast”zprzesiedlonąludnościąitp.)wpły‑
wajązaśnabudowaniewyobrażeńisymbolikolektywnych,opierającychsię
międzyinnyminanormatywachwyniesionychzndomudzieciństwa”czy
pokonanejnaprzykładwdoświadczeniugeneracyjnymdrogi.Formowanie
iplanowanienapodstawietychwyobrażeńnowychzachowańwśrodowi‑
skuniemajednakznamionabstrakcyjnychzamiarówdziałańjakotakich,
leczzawszeuwzględniaichodbyciewdanejprzestrzeni,wśródkonkretnych
obiektówiwzróżnicowanychpołożeniachwzględempunktuidentyfikowane‑
gojakowłasny.Ztejteżprzyczynyzasednotożsamościmiejscauznajesię
intencjonalnośćjegostruktury,wyposażonejwnieskończonąliczbęindywi‑
dualnychsposobówkształtowania.Jednązgłównychwłaściwościludzkich
intencjizawartychwtejstrukturzejestzespółznaczeń,wywoływanychjako
elementysemiotycznewfizycznychwłaściwościachpejzażu(wukładziewi‑
docznychcechwertykalnychihoryzontalnych)bądźmożliwedozrealizowa‑
niawdanymotoczeniuformyaktywności.
OstatnimwreszcieproblememrozpatrywanymprzezRelphaipodlega‑
jącymścisłejkodyfikacjijestwielorakośćprzejawówzewnętrznościiwe‑
wnętrznościwstosunkudomiejsca.Tapozorniebłahakwestia,zreferowana
teżwszakjakojednazkluczowychwprekursorskimopracowaniuLibury,
madużyciężargatunkowyztegowzględu,żejejsformułowanienastąpiło
wokresieszczególnegonasilenia(wlatachsiedemdziesiątych)uniformiza‑
cjimiejscitworzeniastandardowychkrajobrazów,cowzbudziłoniepokój
takżeinnychdyscyplinnaukowych.Punktemwyjściajesttustwierdzenie
zgruntuegocentrycznegoustrukturowaniaprzestrzeni,rozwijającejsię
woczachpodmiotuwschematkoncentrycznychstref,wmiaręodległości
pozbawianychjegozainteresowania.Zmiennośćzakresunaszychidentyfika‑
cyjnychintencji(oddomu,miasta,kraju,doplanety)powodowałabyciągły
brakstabilnościgranicyświata/miejscawewnętrznego,atonakładałobysię
nazmiennytrybiczęstotliwośćobcowaniazgeosferąbliskąorazdaleką.
Wyróżnionezostajątrzyrodzajezewnętrzności:egzystencjalna(czylirealna
bezdomność,świadomaalienacjaodstałychmiejsciosób),obiektywna(jako
postawaintelektualnawłaściwanaprzykładplanistom―doceniającatylko
nnaukową”efektywnośćilogikędanej[naprzykładcentralnej]lokalizacji,
anieczynnikiemocjonalnezwiązanezmiejscem)iokazjonalna(nieświa‑
domapercepcjarzadkoodwiedzanychmiejscnieobdarzanychszczególnymi
intencjami,charakterystycznadlajednostekzawodowozwiązanychzper‑
manentnympodróżowaniem).Wewnętrznośćjestnatomiastprzedstawiona
wpoczwórnejtypologii:zastępcza(naprzykładdoświadczanazapośrednic‑
twemkulturowychmediów―jakchoćbynudomowiająca”Litwęwświa‑
domościlekturaPanaTadeusza);behawioralna(najbardziejpotocznaiogra‑
27
