Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
KODOWANIEKANAŁOWE
Napodstawie(1.22)widzimy,żedlaokreślonegoprzezwielomiang(x)kodu,wielomian
syndromuzależyjedynieodpostacisekwencjibłędów.Ideawielualgorytmów
dekodowaniapolegawięcnawyliczenius(x)anastępnieznalezieniunatejpodstawie
wielomianue(x),cojestgłównątrudnościąwdekodowaniuzkorekcjąbłędów.Dodanie
wielomianue(x)dowielomianur(x)ciąguodebranegodajewielomianprzypuszczalnie
nadanegociągukodowegoc(x).
Działaniesystemuzkodowaniemblokowymizdetekcjąbłędówpolegana
wyliczeniuwkoderzebitówparzystościzgodniezzależnością(1.17),awdekoderze
sprawdzeniu,czywielomianopisującyciągotrzymanyjestpodzielnyprzezwielomian
generującyg(x),azatemnawyznaczeniusyndromu(1.22).Jeślisyndromjestzerowy,
należyuznać,żeotrzymanyciągjestciągiemkodowym.Bityparzystościwyznaczone
zgodniez(1.17)wliteraturzeangielskojęzycznejnazywasięczęstobitamiCRC(Cyclic
RedundancyCheck).Narysunku1.15przedstawionoprzykładowąrealizacjęobliczania
bitówCRC(rys.15a)orazobliczaniawielomianusyndromu(rys.15b).Zwróćmyuwagę,
żerealizacjakoderaidekoderazależywyłącznieodpostaciwielomianugenerującego,
niezaśoddługościciągukodowego.Wzwiązkuztymniniejszametodakodowania
detekcyjnegonadajesięrównieżdokodowaniabardzodługichblokówinformacyjnych.
Przypomnijmyponownie,żesymbolem„+”sąoznaczonesumymodulo2.
Koderdziaławnastępującysposób.Zakładasię,żewmomencierozpoczęcia
operacjiwewszystkichkomórkachpamięcizawartesązera.Przezkpierwszychtaktów
zegarabityinformacyjne,dziękiprzełącznikomP
1
orazP
2
będącymwpozycjipierwszej,
a
1
x4
+
x6
+
x7
+
P1
"0"
2
1
+
b0
bk-2
bk-1
2
1
P2
r0,...,rn-2,rn-11
b
+
+
wyjście
x4
"1"-akceptacja
"0"
-odrzucenie-alarm
+
x6
+
x7
x8
Rys.1.15.Przykładowarealizacjakoderaidekoderakodudetekcyjnegogenerowanegozapomocą
wielomianug(x)=x
8
+x
7
+x
6
+x
4
+1
39
