Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wrozmowie–niechsiępanzapyta,czyjtoportret?
Znajomymójpowtórzyłmojezapytanieiotrzymał
długąniemieckąodpowiedź,którąmiprzetłumaczył.
–Tojestportretciotecznejbabkimłynarza–
rzekł,stanąwszyzamoimiplecamiiwpatrującsię
wuroczeoblicze–wprawdzieniezbytartystycznie
malowany,alezwidocznieuchwyconym
podobieństwem.Patrz,pani,tamnastronicyotwartej
bibliiwyrytenazwisko:„AnnaScherer1778r.”.Pani
Scherermówi,żezgodniezrodzinnąhistorią,todziewczę
ocerzeliliiiróżyzarazemwskutekdoznanego
przerażeniatakstraciłowjednejchwiliswojąświeżość,
iżprzezwanojeszarąkobietą.Żyłaonapodobno
wnieustającejtrwodze,alepaniSchererniezna
dokładniejejlosów,odsyłanasdomęża,którypodobno
posiadapamiętnik,pisanydlacórkiprzeztęosobę
zportretu.Umarłatutaj,wkrótkimczasiepoślubie
obecnychwłaścicieli.Chcepani,tomożemyprosić
Schereraotenpamiętnik.
–Ach,tak,bardzobyłabymztegorada.
Wtejwłaśniechwiliwszedłmłynarz
zzawiadomieniem,żeposłałdoHeidelbergupopowozy,
boniebotaksięnaokołozachmurzyło,iżcałąnocmoże
trwaćulewa.
Podziękowawszymu,zapytaliśmyoportret.Wyraz
twarzyjegozmieniłsię.
–CiotkaAnna–odrzekł–miałasmutneżycie,ato
przezjednegoztychpiekielnychFrancuzów,ikuzynka
Urszula,córkajejitegoniegodziwca,teżztegopowodu
byłanieszczęśliwa,gdyżdziecicierpiązawinyrodziców.
Paniżyczyłabysobiedowiedziećsięojejlosach?Mogę
paniązadowolić,mamtujejpamiętnik,napisanywcelu
usprawiedliwieniasięprzedcórką,dlaczegoniemogłasię
zgodzićnamałżeństwoUrszulizubóstwianymprzeznią
