Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wszystko,cozaprzątamojemyśli.Dlategonajlepiej
sprawdzasięumniebieganiebezmuzyki.
Alewtedyoczywiścieniewiedziałemtegowszystkiego.
Wogólemożnaodnieśćwrażenie,żewZelandii
Zachodniejokoło1980rokuniktoniczymniemiał
pojęcia.
Porozwodzierodzicówzamieszkałemzmamą
wLadegårdsparken,któryrównieżleżywHolbæk.Iteż
jestosiedlemmieszkańsocjalnych.Mieliśmy
trzypokojowemieszkanie,takjakdawniej.Jadostałem
największypokój.
Poszkolechodziłemnaświetlicę.Tamtejsiopiekunowie
byliniesamowiciekreatywniitrzebabyłosporośpiewać.
Mimożejestemwyjątkowosłabymśpiewakiem,dobrze
wspominamtamtezajęciaitomiejsce.Bardzowyraźnie
czułosiętamtwórczemyślenieiotwartość.Myślę,
żebyłatoprzedewszystkimzasługawicedyrektora,który
miałnaimięKlaus.Metodywychowawcze,jakiewówczas
stosował,dodziśnajbardziejrewolucyjnymi,zjakimi
sięzetknąłem,auwierzmi,miałemdoczynienia
zwieloma.OtóżKlausbyłjawnymkomunistą.Duńscy
komuniściwlatach70.i80.byliinniniżci,którzy
wtamtychczasachrządziliwZwiązkuRadzieckim
iEuropieWschodniej.Nasibyliideologicznymi
marksistamiisocjalistami.Klausbyłinkluzywny,zanim
tosięstałomodne.Gdyprzygotowywaliśmy
przedstawienie,wszystkiepomysływychodziłyodnas,
aonodgrywałjedynierolędyrygentapilnującego,
żebyśmyniezgubiliwątku.Iżadenpomysłniebyłgłupi,
bote,którychniezdołaliśmywykorzystaćwdanej
inscenizacji,zawszemogliśmywłączyćdoinnej.Takie
podejściesprawiło,żenicniekrępowałonaszejtwórczej
energii.
Kiedyśpostanowiliśmy,żefajniebyłobyzbudować
naprzylegającymdoświetlicytereniemiasteczko