Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żemadodziennikarzazaufanie,touważa,żeion
powinientezdjęciazobaczyć.
–Botrzebacośztymzrobić,nonie?
Dziennikarzzobaczywięcfotografiezrobione
ukradkiemwJózefowiewczasienastępnegospotkania.
Ujrzynanichścianępomazanąkrwiązrysunkami
męskichgenitaliówinapisami:„Niechcemisiężyć”,
„Jebaćżycie”iwielomainnymirównie
optymistycznymi.
Dziennikarzprzyznajekobiecierację–rzeczywiście,
ażtrudnouwierzyć,żetaktowygląda.Ależesamnie
miałpojęciaopsychiatriidziecięcej,więcpoprosił
ospotkaniezprzyjaciółkąKasi.
ItakpoznałAgnieszkę,trzydziestoparoletniąkobietę,
jużmocnozmęczonążyciem.Kiedyrozmawiała
zdziennikarzem,całyczaszerkałanatelefon,bojejsyn
Kacperżyłwtedywciągłymstrachu.
JużpopobyciewJózefowie.
Tak,tezdjęciatoonazrobiła.Pokryjomu.
Wtedyporazpierwszypojawiłasięzeswoimsynem
naoddzialepsychiatriidziecięcej.Kacper,jakoofiara
prześladowaniarówieśniczegoihomofobiiwszkole,
regularniesięokaleczałimyślałosamobójstwie.Wtedy
spędziłatampółtoramiesiąca,odwiedzając
gocodziennie.
Byłazszokowanatym,cozobaczyła.Wkażdym
wymiarze.Począwszyodtego,jakzachowujesię
personel.Przezto,jakwyglądaośrodek–ściany,łóżka,
meble.Ażposytuacjęzwyżywieniem.
Taostatniasprawazrobiłananiejszczególnie
przejmującewrażenie.
Najpierwzauważyła,żeKacperniechciałnicjeść
natymoddziale,bojedzeniebyłoobrzydliwe.
