Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Sztukakodu
23
jakidesignerów,badaczyczyprosumerów(orazoczywiściewszystkichtych,
którzysytuująsiępomiędzytymirolami).
Książkatajestjednymzwieluautorskichgłosów,którewspólnieiwe
wzajemnychinterakcjachpoddająrozpoznaniefenomenugeneratywnejkrea-
tywnościprocesowistałej(re)konstrukcji.Stądobraz,jakizniejsięwyłania,
pozbawionyjestpodręcznikowejkomplementarnościwybranymkwestiom
przyglądamsięzbliska,szeregproblemówjestzaledwiesygnalizowanych,
aczęśćpytańpozostajeotwarta.Jakwiększośćmonograficznychujęćzłożo-
nychizróżnicowanychzjawiskwspółczesnejkulturycyfrowej,takżeitapraca
stanowisumęprzyjętychrozmyślnieperspektyw,podjętychintencjonalniede-
cyzjioraznarzuconychprzezramępublikacjiograniczeń.Przedmiotemmoich
analizprzedewszystkimsztukiwizualneincydentalniezaledwieprzy-
wołujęprzykładyzdziedzinymuzyki,literatury,architekturyczywzornic-
twaprzemysłowego,którecomocnonależypodkreślićstanowiąniezwykle
istotnączęśćkrajobrazuwspółczesnychstrategiiwykorzystaniasystemów
generatywnych,wyznaczająctymsamymobszaryintensywnejdyskusjinate-
matichznaczeniaifunkcji.
Strukturaksiążkiwynikazprzyjętychpowyżejzałożeńorazopisanych
wcześniejukierunkowań.Wrozdzialepierwszymanalizaspecyfikimetody
generatywnejprowadzidowskazaniakilkukluczowychimplikacjijejzasto-
sowania.Najpierwzajmujęsiędwomaposiadającymicharakterdefinicyjny
wymiaramisztukialgorytmicznej,jakimiprocesualnośćoraz(częściowa)
autonomiasystemu.Kluczoweznaczeniegeneratywnegoprocesu,przejawia-
jącegosiępodpostaciąideisystemu,jegoalgorytmu,koduorazwykonania,
przekładasięnaszereguwarunkowańideterminacji,jakiecharakteryzująge-
neratywnąmetodętworzenia,jakchoćby:określeniepodstawowychreprezen-
tacji,obiektówikomponentówpoddawanychprocesualnymtransformacjom
iinterakcjom;wyznaczeniezbioruregułdziałaniasystemu;zakreślenieprze-
strzenimożliwychrozwiązańczyuwzględnieniesposobówzakomunikowania
odbiorcomcharakteruprocesualgorytmicznego.Natomiastrelacjapomiędzy
autonomiąorazkontroląsystemugeneratywnegownieodłącznysposóbpro-
wadzidofundamentalnego,choćzarazemwielowymiarowegopytaniaosta-
tusizakresobliczeniowejkreatywności,adalejdoanalizygłównychmodeli
współdziałaniapomiędzysystememalgorytmicznymiartystą/projektantem.
Wkolejnejczęścipróbujęwskazać,naczympolegatwórczypotencjałtech-
nikalgorytmicznychwrelacjidometodologiicyfrowegocompositingu(zaim-
plementowanejwoprogramowaniuCAD).Różniceteomawiam,przyglądając
sięstrategiomkreatywnymnakilkupoziomach,takichjak:konstruowanie
reprezentacji;transformacje,instrukcje,funkcje;parametryzacjazmiennych;
symulacja;wizualizacjaimapowanie.Następnieprzechodzędoanalizypo-
pularnychmechanizmówalgorytmicznych,zastanawiającsiętakżenadmiej-
scemskonwencjonalizowanychrozwiązańnagrunciesztukigeneratywnej.
Wostatniejczęścipierwszegorozdziału,wychodzącodszerokozarysowanego
horyzontubadańsoftwarestudies,poddajęanalizieznaczeniekodualgoryt-
micznegojakouniwersalnegojęzykawspółczesnejcyfrowejkultury.