Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
18
dyspozycjadodziałaniawpewienkonkretnysposóbjestpodtrzymywana
iprzekształcanaprzezto,wjakisposóbinnireagująnatenobiektalbojak
wstosunkudoniegodziałają.WedługBlumerazatemczłowieknietylko
reagujenaotoczenie,lecztakżezmagasięznimijedefiniuje.Zarówno
wyzwaladziałania,jakijekonstytuuje.Czasemjednakokazujesię,żewy-
tyczanieliniidziałaniajestbłędne,cojednaknienegujefaktu,żeindywidu-
alnyaktordanejczynnościtworzyjąnabazietego,cosamsobiewskazuje.
Jaktwierdzitenbadacz,interakcjasymbolicznajestnsamoistnymprocesem
twórczym”główniezewzględunamożliwościzmianydefinicjisytuacji,bo
właśnietemodyfikacjeprowadząpotencjalniedowyłonieniasięnowych
formzwiązkówinterpersonalnych,nowychobiektów,pojęćitp.(Mucha,
2003,s.33).Blumer(2007,s.55-60)używałteżokreśleniandziałaniepołą-
czone”wodniesieniudospołecznejorganizacjiwykonywaniaróżnorodnych
działańprzezróżneosoby.Topojęcieodnosisiędopewnychzachowań
społecznych.Praktykiartystyczne,szczególniecommunityart,gdziecałe
działaniepowstajewwynikudopasowaniasięczynnościposzczególnych
uczestników,sąprzykłademtakiegodziałaniapołączonego.
Coistotne,wedługBlumerakażdedziałaniemusibyćtraktowanejako
mająceswojąhistorię.Dlategoanalizującje,trzebazwrócićuwagęnacały
procesjegokształtowania.Badaczpowinienwięc,niezależnieodwszelkiej
niepewnościczyprzypadkowości,pytaćonszerszykontekstdanegodzia-
łaniapołączonego,okulturędanejspołecznejzbiorowości,historiędziała-
nia,awszystkotookreśla[ś],choćniedeterminujejednoznacznie,jego
przebiegu”(Mucha,2003,s.34).Niewątpliwiepraktykisztukipublicznej
sąwszczególnysposóbuwikłanewkontekst-miejsca,społeczności,histo-
rii,kultury,osobistychdoświadczeńartysty.Bezszerszegooglądurelacji,
wjakietodziałanieczyobiektwchodzi,niesposóbgowpełnizrozumieć.
WspomnianywcześniejRandallCollinsrozwijazkoleimikrosocjologię
ludzkiegodziałania.Jegozdaniemsocjologicznaanalizamakrostruktur
powinnasięopieraćnamikrosocjologicznymrozumieniuświataemocji,
moralnościiinterakcjispołecznej.Zatemtakiewielkiestrukturyjakkultura
powinnyzostaćprzełożonenakombinacjemikrowydarzeń,którezachodzą
wkonkretnychobszarachmikrointerakcjipoddającychsięszczegółowej
analizieempirycznej(Baert,daSilva,2013,s.115).WujęciuCollinsapod-
stawowąjednostkąanalizyjestsytuacja,wktórejludzieprzebywajątwarzą
wtwarz.Systemyistrukturyspołecznesąwięctylkoefektemłączeniawielu
kolejnychinterakcjizachodzącychwdłuższychokresach.Sugerujeonteż,
żetesukcesywneinterakcje,naktórychuczestnicywzajemniekoncentru-
jąswojeemocje,należytraktowaćjakonrytuałyinterakcyjne”(Collins,
2011).Rytuałinterakcyjnytointerakcjaspołeczna,wktórejspełnionezosta-
jączterywarunki:1)fizycznawspółobecnośćminimumdwojgapartnerów;
