Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
—10—
wiejskiegoludu,która,uświadomiona,stałasięnastępnienajcenniej-
szątreściąjegoczynówpublicznych.
Wdwunastymrokustraciłojca–aniebawem,zświeżemjeszcze
wrażeniemtejkatastrofyrodzinnej,opuściłprógdomowy,oddanyna
naukędoJezuitówwBrześciu.Suchatobyłanauka–ograniczałasię
dopilnychimozolnychćwiczeńpamięciowychzzakresułaciny,okra-
szonaodrobinąmatematyki,greczyznyidwóchjęzykównowożytnych:
francuskiegoiniemieckiego.SamodzielnyiżywyumysłTadeusza
potrafiłjednaksamuzupełniaćbrakiszkolnegoprogramu.Czytując
autorówklasycznych,pochłaniałopisyczynówbohaterskichwyobraź-
niamusiałapracowaćsilnie,awypadki,czerpanezksiążekłacińskich,
podniecałybudzącesięwmłodzieńcuuczuciapatryotycznewzględem
własnegokraju.NiewszyscyzapewnewychowankowieJezuitówbrze-
skich,zaprawianidoozdobnejikunsztownejkonwersacyiłacińskiej,
czytalitak,jakczytałKościuszko.Zlekturyiwypracowańwynosił
uwielbieniedladzielności,bezinteresowności,poświęcenia.Czytając
PlutarchaiKorneliusa,upodobałsobienadwszystkichTymoleona,typ
bohatera,co»odzyskanąnarodowiwolnośćzwrócićmógł,niczniejnad
niąsobieniebiorąc«.Iwwielelatpotem,kiedyzatarłysięwpamięci
Tadeuszawrażeniapierwszychstudyówbrzeskich,wrozmowachpo-
wracałchętniedoideałuswojejmłodzieńczejwyobraźni.
DomrodzinnyTadeuszaKościuszki
