Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
TeatrypolskiewPoznaniuwlatach1850-1875
RówniesurowooceniłżycieteatralnemieszkającychwPoznaniuPola-
kówwspółczesnyhistorykteatru.JanMichalikstwierdził,jeszczepod
koniecdrugiejpołowydziewiętnastegowieku
brakowałotunawykuchodzeniadoteatru,brakowałobogategomieszczaństwapol-
skiego,inteligenckiejpubliczności.Wgermanizowanymmieściemisjąscenybyłre-
pertuarnacechowanypatriotycznymdydaktyzmem,moralizatorstwemobyczajo-
wymprzeznaczonymdlaplebejsko-drobnomieszczańskiejwidowni,którąnależało
wpierwszymrzędziebawić.Niebyłotumiejscananowinkiliterackie,eksperymen-
tyartystyczne2.
Cytowanewyżejopinieniestawiająpoznańskiejpublicznościwnajlep-
szymświetle.Takradykalnaocenamożebudzićkonsternacjęisprzeciw
oraznarazićautorównaposądzenieopowielanienieznajdującychodzwier-
ciedleniawrzeczywistościstereotypów.Dokonanawspółcześnieanaliza
repertuarówscenypolskiejdziałającejwPoznaniupo1850rokuniedopro-
wadzajednakdozdecydowanieodmiennychwnioskówniżte,którezostały
sformułowanewprzytoczonychfragmentach.Epizodycznyimomentalny
do1870rokurytmżyciateatralnego,opartegoprzedewszystkimnagościn-
nychwizytachispektaklachamatorskich,wpłynąłnaobliczepolskiejsceny,
któraniemogłafunkcjonowaćbezsilnego(materialnegoiintelektualnego)
wsparciapubliczności.Czymogławpełniliczyćnatakąpomoc?Odpowia-
dającnatopytanie,należymiędzyinnymiuwzględnićrozwójliczebnylud-
nościorazstrukturęnarodowościowąmieszkańcówPoznaniawdrugiej
połowiedziewiętnastegowieku.
MieczysławKędelski,analizującdynamikęrozwojuiprzemianludności
wstolicyWielkopolski,pisał:
---
---
---
---
---
---
---
--
2Teatrpolskiwlatach1890-1918.Zabóraustriackiipruski,red.zbior.podkier.T.Siverta
iR.Taborskiego,Warszawa1987,s.41.Podobne,choćbardziejdosadne,sformułowaniaod-
najdujemywewspomnieniachaktoraireżyseraStefanaTurskiego,związanegozpoznańską
scenąwlatach1901-1908.Artystaodwołałsięzapewnedowłasnychdoświadczeńorazsytu-
acjiTeatruPolskiegowokresiedyrekcjiFranciszkaDobrowolskiego(1883-1896).Czytamytam
m.in.:flTeatrpoznańskimusiałbyćprowadzonynapoziomieteatruludowego.Pozagarścią
inteligencji,większośćtopublicznośćprymitywna:rękodzielnicy,robotnicy,służbadomowa-
wykonaniesztukmusiałowięcbyćdosadne,wprzeciwnymrazieaktorspotykałsięzzarzu-
tem:Dobrześpangrajał,tylkośpankiepskotupnął.Charakterystycznymokreśleniemkierunku
prymitywubyływskazówkidyrektoraDobrowolskiego,udzielanejednemuznowozaanga-
żowanychreżyserów:Bezwymyślnychsytuacji,żadnegoględzeniapodnosempokącikach,tonie
Kraków,toPoznań.Aktormastanąćnafronciesceny,twarządopubliczności,gadaćgłośnoiwyraźnie
popolsku,itosiępodoba.[...]Wnajpoważniejszychsztukachszukanookazjidośmiechu.Na
przykładwczasieprzedstawieniaMazepy,wscenieztrumnązawszesięśmiali,niewierzyli,
żeZbigniewnaprawdęwtrumnieleżał,irozpaczWojewodynadpróżnątrumnąwzniecała
salwyśmiechu”.Cyt.zaJ.Buszko,Odniewolidoniepodległości(1864-1918),[w:]Wielkahistoria
Polski,t.4,red.zbior.podkier.L.Czopka,Kraków-Warszawa2003,s.506.