Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
ElwiraBuszewicz
strzemsnów,aSen–dawcąspokoju,lecztakżenatchnienia.Niesłusznie
–twierdziRonsard–Homernazywasennbratemśmierci”.Senjestwyci-
szeniemduchaiosłodątrosk.
Viensdonc,Somme,etdistile
Enmesyeuxtonondeutile
Ettuaurasenpurdon
Unbeautableaupourguerdon11.
Przyjdźwięc,śnie,ipokropmeoczyTwąpożytecznąwodą!Wnagrodęotrzy-
maszmójrzetelnydar–pięknyobraz.
SenpojawiasiętakżeupoetówPlejadyjakowanitatywnametafora
ludzkiejegzystencji.CzęściejdziejesiętakuduBellaya,zwłaszczawpięk-
nymsonecieXLVI12zcykluOlive,wyrażającymplatońskieideezłudności
życia.Jeśliżyciejestsnem,pocóżzwlekać,lepiejprzecieżumrzeć.Meta-
forykęnżyciesnem”podejmujerównieżRonsardwswejOdzieIV,7,nie
bezkozerydedykowanejduBellayowi.Odaopowiadaożyciubogówilu-
dzi.Wszyscy–przypominapoeta–jesteśmydziećmiNiebaiZiemi.Dar
rozumuczyninastowarzyszamibogów.Zachodzijednakistotnaróżnica,
dobitniesformułowanawostatniejkwestiiody:
LavieauDieuxn’estconsumée
Immortelestleursejour
Etl’hommenevitqu’unjour
Fuyantcommesongeoufumée13.
Życiebogówjestnieskończone,ichwiekjestnieśmiertelny.Człowiekzaśżyje
zaledwiejedendzieńijestjaksen,albojakdym.
Horacjańskiepulvisetumbrasumus14(nprochemjesteśmyicieniem”)
umieszczawięcRonsardwkontekścietradycjiplatońskiej,zwracającsiędo
11Ibidem.
12J.duBellay,op.cit.,t.I,s.34.Motywsnujakoukojenia,ażycianajawiejako
udrękiodnajdujemyrównieżwsonecieXLVII.(Ibidem).
13Ibidem,s.323(OdeVII).
14Por.Hor.,CIV,7,13–16.Por.K.H.Flakkus,Dzieławszystkie,oprac.O.Jurewicz,
t.1,Wrocław1986,s.340–343(przeł.Z.Kubiak).
